سجاد ترکاشوند
مهدی ترکاشوند
کورش بیات

هدف در این تحقیق بررسی ابعاد دینی حضور کودکان در تبلیغات تلویزیونی و فضای مجازی است لذا با روش توصیفی- تحلیلی و روش جمع آوری کتابخانه ای به این نتایج رسیده است: طبق ادله دینی حضور کودکان در تبلیغات تلویزیونی و فضای مجازی جایز و مشروع است لذا حکم فقهی آن در درجه ی اول مباح و جایز است ولی اگر تبلیغات کودکان دارای آثار مثبتی مثل تجارت، ترغیب به اخلاق گرایی و تربیت و همچنین الگو گیری صحیح نباشد. در این صورت حکم دینی تبلیغات کودکان در تلویزیون و فضای مجازی جایز و مباح نیست. این زمانی است که حضور تبلیغی کودکان در تلویزیون و فضای مجازی آثار منفی بر روی مخاطبان بگذارد. مثل این که تبلیغات کودکان باعث ترویج اسراف و تبذیر و همچنین ترویج تجمل گرایی و مصرف گرایی شود. در این صورت بازاریابان استفاده ابزاری از کودکان به عمل آورده اند که در دین اسلام به کلی ممنوع و مردود است

تبلیغات، تلوزیون، حضور، کودکان، فضای مجازی