امیر قربان پور لفمجانی - دانشیار مشاوره، دانشگاه گیلان،رشت،ایران

نگرش ها تعیین کننده ی رفتارها می باشند که از جمله مهم ترین نگرش ها، نگرش های انسان شناختی افراد است که تلقی افراد پیرامون چسیتی، ماهیت و ابعاد انسان است و زیرساخت شکل گیری خودپنداره و عزت نفس نیز می باشد. نگرش ها نیز زیرمجموعه ی شناخت های افراد هستند و می توان برای تبیین چگونگی شکل گیری آنها از نظریه های رشد شناختی استفاده نمود. از جمله مهم ترین این نظریه های دیدگاه پیاژه است که رشد شناختی افراد را به ۴ مرحله حسی حرکتی، پیش عملیاتی، عینی و صوری تقسیم نموده و معتقد است که همه ی افراد از همین خط سیر پیروی می کنند و این مراحل به دنبال هم شکل می گیرند. پژوهش حاضر به منظور بررسی نگرش های انسان شناختی دانش آموزان دختر دوره دومابتدایی و تطبیق آن با دیدگاه پیاژه انجام شد. روش تحقیق حاضر قیاسی – استقرایی است. جامعه تحقیق دانش آموزان دختر دوره دوم ابتدایی شهر رشت بودند که در سال ۱۴۰۰ به شیوه در دسترس انتخاب شدند. در مرحله اول یعنی مرحله استقرایی مصاحبه با دانش آموزان انجام شد و با روش تحلیل مضمونتوصیه شده توسط سالدنا ۲۰۱۴ مورد کدگذاری و تحلیل قرار گرفت و مقوله های فرعی و مضمون هااستخراج شد و در مرحله بعدی یعنی بخش قیاسی این یافته ها با دیدگاه پیاژه مورد مقایسه قرار گرفت. یافته های تحقیق همسو با برخی از تحقیقات نشان داد که دانش آموزان در سنینی کمتر از آنچه پیاژه عنوان نموده بود می توانند در رابطه با مضامین مرتبط با نگرش های انسان شناسی از جمله هدف زندگی، آغاز و انجام انسان به رشد انتزاعی برسند که این امر می تواند تابع عوامل فرهنگی، مذهبی و اجتماعی باشد

نگرش انسان شناختی، پیاژه، رشد شناختی