حمیرا حاتمی - دانشیار فیزیولوژی جانوری-گروه زیست شناسی جانوری، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

نماز و دعا غذای روح انسان است. دعا و نماز سبب تقویت بعد روحانی انسان ها می شود و در پس برقراری این ارتباط با خداوندانسان ها آرامشی عمیق را در روح و روان خود احساس می کنند چنان که در قرآن کریم نیز آمده است که با یاد خدا دلها آرامشمی یابد. نماز از حالت های مختلف بدن و خواندن عبارات معنی دار مختلف در طول هر وضعیت تشکیل شده است. تمرکز برتمرین و تکرار عبارات خاص و تمرکز بر پرستش خدا ممکن است نماز را به عنوان یک تمرین مراقبه معرفی کند . در سال هایاخیر با توسعه تکنیک های تصویر برداری مشخص شده است تغییرات فیزیکی و شیمیایی مشخصی در زمان عبادت و تکریمپروردگار در سیستم عصبی مرکزی اتفاق می افتد. مطالعه حاضر به طور اجمالی تغییرات نوروفیزیولوژیک و نوروشیمیایی مغز راطی نماز و دعا معرفی می نماید. اطلاعات از کتاب و مقالات مختلف ترجمه و جمع آوری شده است

مغز، عبادت، شکل پذیری سیناپس های مغزی