عیسی جعفری - دانشیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
خدیجه عزیزی - کارشناسی ارشد روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
علی سلمانی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق، اردبیل، ایران.

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش بهزیستی معنوی در پیش بینی طلاق عاطفی دانشجویان متاهل بود. روش پژوهش توصیفی-مقطعی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانشجویان متاهل مشغول به تحصیل در دانشگاه پیامنور واحد آستارا طی سال ۹۸ - ۱۳۹۷ بود. تعداد ۱۵۰ نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به پرسشنامه بهزیستیمعنوی (پالوتزین و الیسون، ۱۹۸۲ ) و پرسشنامه طلاق عاطفی (گاتمن، ۲۰۰۰ ) پاسخ دادند. یافته های پژوهش با روش هایآمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار)، ضریب همبستگی پیرسون و همچنین رگرسیون چندگانه با نرم افزار آماری SPSSنسخه ۲۲ و در سطح معنی داری ۰۵ / ۰ تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد که رابطه بهزیستی معنوی با طلاق عاطفی( ۳۸۶ / ۰ =- r و ۰۰۹ / ۰ = P) در بین دانشجویان متاهل منفی و معنی دار است. همچنین، نتیجه تحلیل رگرسیون چندگانه باابزار ورود همزمان نشان داد که متغیر پیش بین یعنی بهزیستی معنوی توانسته است ۳۹ / ۰ درصد از تغییرات مربوط به متغیرطلاق عاطفی را تبیین نمایند. به طور خلاصه از نتایج این پژوهش میتوان استنباط کرد که با افزایش بهزیستی معنویدانشجویان متاهل، طلاق عاطفی در آنان کاهش می یابد.

بهزیستی معنوی، طلاق عاطفی، دانشجویان متاهل.