احمد حسن زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قشم، قشم، هرمزگان، ایران
الناز عطاران - دکتری روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رودهن، رودهن، تهران، ایران
فائزه مفتاحی - کارشناسی مدیریت امور فرهنگی، دانشگاه جامع علمی کاربردی، واحد اریکه پرسپولیس، تهران، ایران
حمیدرضا خدابنده لو - دانشجوی کارشناسی آموزش پرورش ابتدایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد همدان، همدان، ایران

هدف از مطالعه پیشرو بررسی رابطه بین علائم بالینی روانشناختی و امید در آموزگاران ابتدایی بود.روش: این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی ساده بود. جامعه آماری شامل تمامی آموزگاران ابتدایی شهراردبیل بود که با روش نمونهگیری هدفمند و در دسترس تعداد ۷۲ نفر از آنها به عنوان نمونه مطالعهانتخاب شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که رابطه بین علائم بالینی روانشناختی و امید در سطح مطلوبیمنفی و معنادار است p<۰/۰۱ . نتایج: بنابراین افزایش شدت علائم بالینی روانشناختی منجر به کاهشامید در افراد می گردد. با توجه به نقش امید در جنبه های مختلف زندگی افراد از جمله بهزیستی فرد وجامعه، و نیز نقش آموزگاران در آموزش و پرورش کودکان، تمهیدات بهداشتی در جهت کاهش علائم یاشدت آن از طریق درمان و آموزش در قالب پیشگیری های سه گانه برای آموزگاران در مدرسه ضروری بهنظر می رسد.

اختلالات روانی، علائم بالینی، سلامت روانی، امید، روانشناسی مدرسه، آموزگاران