یاسر بهشتی زاده - کارشناسی ارشد حقوق بین الملل،دانشگاه ازاد اسلامی، واحد تهران مرکز
مریم سلیمانی - کارشناسی ارشد فقه مقارن وحقوق خصوصی اسلامی،دانشگاه مذاهب اسلامی
یزدان گلستانی - کارشناسی ارشد حقوق بین الملل،دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکز

در جایی که اتانازی یا قتل از روی ترحم با رضایت و درخواست مجنی علیه صورت گیرد، برخی به انتفای این مجازات نظر داده اند با این استدلال که قصاص حق مجنی علیه است یا در این مورد در امکان قصاص، شبهه هست. به نظر میرسد چنین اذنی بر مجازات تاثیری ندارد و ادله معتقدان به انتفای قصاص در مورد یادشده، قابل نقد است.قتل از روی ترحم دارای فرض های گوناگونی است که احکام تکلیفی و وضعی متفاوتی بر آنها مترتب می شود. حکم تکلیفی در تمامی این فرض ها با توجه به اطلاق ادله حرمت انتحار و قتل نفس حرمت است و تنها در زمانی که مقتول قبل از قتل دارای حیات مستقر نباشد مانند بیمار مبتلا به مرگ مغزی و قتل به سبب انجام ندادن کاری واقع شود، حکم حرمت قابل تردید و تامل است. حکم وضعی ضمان به دیه و قصاص برای قاتل نیز در برخی از فروع، مورد اختلاف فقیهان است. بنا بر دیدگاه انتفای قصاص، جایگزینی دیه نیز موافقان و مخالفانی دارد و در نهایت، با انتفای قصاص و دیه، تعزیر مرتکب نیز جای بحث است. علی هذا، رضایت در مرگ ترحمی و یا فعل ایجابی تاثیری در آثار و جواز آن ندارد و فقه اسلامی این امر را با هر عنوانی که همراه باشد حرام دانسته است.

اتانازی، مرگ ترحمی، فقه اسلامی، رضایت