وحید فلاح - عضو هیئت علمی دآنشگاه آزاد اسلامی، واحد ساری
مریم رودگریان - دانشجوی دکتری برنامه ریزی درسی، دآنشگاه آزاد اسلامی، واحد ساری

مهارت های زندگی، مهارت های شخصی و اجتماعی است که کودکان و نوجوانان باید آنان را یاد بگیرند تا بتوانند در مورد خود و انسان های دیگر و کل اجتماع به طور موثر و شایسته و مطمئن عمل نمایند و ارتقا این مهارت ها می تواند به ارتقا سطح کیفی زندگی افراد تاثیر گذارد. پژوهش حاضر سعی بر آن دارد تا اهمیت دوره پیش دبستانی در تحول مهارت های زندگی را بررسی کند. در این پژوهش، دو گروه از دانشآموزان کلاس های اول، دوم و سوم دبستان انتخاب میشوند و ابزارهای پژوهش بر روی آنها اجرا میگردد. یک گروه کسانی هستند که آموزش پیش دبستانی را در مهدکودک یا آمادگی گذراندهاند و گروه دوم، هیچ گونه آموزش رسمی قبل از دبستان نداشته اند. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان سال های اول، دوم و سوم دبستان شهر آمل می باشد که در سال تحصیلی ۹۷-۱۳۹۶ مشغول به تحصیل می باشند. گروه نمونه شامل ۳۲۰ دختر و پسر است که ۱۶۰ نفر آنها دارای تجربه پیش دبستان و ۱۶۰ نفر فاقد تجربه پیش دبستانی هستند. روش نمونه گیری، تصادفی طبقه ای می باشد. نمونه های این پژوهش براساس سه منطقه شمال، مرکز و جنوب شهر انتخاب شدند. ابتدا از بین جامعه آماری افرادی که ویژگی های دو گروه را دارا هستند انتخاب شده و از بین این افراد به صورت تصادفی دو گروه نمونه انتخاب شدند و مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد آموزش پیش دبستانی نتوانسته بود باعث تغییر معناداری در مهارت های روانی حرکتی کودکان شود.

مهارت های زندگی، آموزش پیش دبستان، مهارت های روانی حرکتی