مهین ویسمرادی - کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران .
احمد برجعلی - استاد گروه روان شناسی عمومی و بالینی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.
زهره رافضی - استادیار گروه روانشناسی عمومی و بالینی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.

مقدمه: بررسی پژوهش های انجام شده حاکی از آن است که با شیوع بیماری کرونا، پرستاران به عنوان یکی از اصلی ترین گروه های مقابله با بیماری، با افزایش مسائل روان شناختی و کاهش کیفیت زندگی روبه رو هستند؛ ازاین رو پژوهش حاضر با هدف پیش بینی کیفیت زندگی پرستاران بر اساس اضطراب کرونا و انعطاف پذیری شناختی انجام شد.روش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمام پرستاران استان کرمانشاه در سال ۱۴۰۰ بود که تعداد ۳۶۰ نفر از آنها به روش نمونه گیری دردسترس وارد پژوهش شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل مقیاس های کیفیت زندگی وار و شریون (SF-۳۶)، اضطراب کرونا علی پور و همکاران (CDAS) و انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندورال (CFI) بود.نتایج: نتایج این پژوهش نشان داد که کیفیت زندگی پرستاران با متغیرهای اضطراب کرونا و خرده مقیاس های آن رابطه منفی معنادار (۰۰۱/۰ ˂P) و با انعطاف پذیری شناختی و خرده مقیاس های آن رابطه مثبت معنادار (۰۰۱/۰ ˂P) دارد. همچنین تحلیل نتایج رگرسیونی نشان داد که متغیرهای اضطراب کرونا و انعطاف پذیری شناختی با هم می توانند ۸/۲۰ درصد از تغییرات متغیر کیفیت زندگی را تبیین کنند.بحث و نتیجه گیری: با توجه به اینکه مبحث کیفیت زندگی در پرستاران، موضوع حائز اهمیتی هم برای خود آنها و هم سلامت جامعه است و نتایج تحقیق هم نشان داد که درصد قابل قبولی از این متغیر را می توان بر اساس اضطراب کرونا و انعطاف پذیری شناختی تبیین کرد؛ ازاین رو می توان با برگزاری برنامه هایی در زمینه مدیریت اضطراب، آشنایی با انعطاف پذیری شناختی و ارتقای آن توسط روان شناس به صورت آنلاین یا حضوری، به ارتقای کیفیت زندگی پرستاران کمک کرد.

اضطراب, انعطاف پذیری شناختی, پرستار, کیفیت زندگی, ویروس کرونا