محمود رجبی
رسول روشن
حمیدرضا جمیلیان

هدف این پژوهش مقایسه میزان خشم و احساس گناه در مبتلایان به اختلال افسردگی اساسی و اختلال استرس پس از سانحه با افراد عادی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه افراد مبتلا به اختلال افسردگی اساسی و اختلال استرس پس از سانحه بودند که به مراکز خدمات بهداشت روانی در شهر اراک در سال ۱۳۸۷ مراجعه نمودند. جامعه افراد عادی نیز کلیه کارکنان مراکز خدمات بهداشت روانی شهر اراک بودند. نمونه این پژوهش شامل ۳۰ نفر از افراد مبتلا به اختلال افسردگی اساسی (MDD )، ۳۰ نفر از افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) که به تشخیص روانپزشک و روانشناس بالینی دارای این اختلال ها بودند و ۳۰ نفر از افراد عادی به عنوان گروه مقایسه (جمعا ۹۰ نفر) بودند که به روش تصادفی ساده از بین افراد مراجعه کننده به چهار مرکز خدمات روانشناختی در شهر اراک انتخاب شدند و در مرحله بعد پرسشنامه های حالت- صفت بیان خشم (STAXI-۲ ) و پرسشنامه احساس گناه (TOSCA-۳) بر روی آنها اجرا و پس از نمره گذاری داده های بدست آمده با نرم افزار SPSS و روش تحلیل واریانس یک راهه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که بین میزان خشم در افراد مبتلا به PTSD  و افراد مبتلا به MDD با افراد عادی تفاوت وجود داشته و تفاوت در هر سه گروه معنا دار بود(۰۰۱/۰P < ). همچنین بین میزان احساس گناه در افراد مبتلا بهPTSD  و افراد مبتلا به MDD با افراد عادی تفاوت وجود داشت که این تفاوت در بین افراد مبتلا به PTSD با افراد مبتلا به MDD معنا دار نبود(۰۰۱/۰P>). ولی در بین افراد مبتلا به PTSD  با افراد عادی و همچنین بین افراد مبتلا به MDD با افراد عادی تفاوت معنا دار بود(۰۰۱/۰P < ).

اختلال افسردگی اساسی, اختلال استرس پس از سانحه, خشم, احساس گناه