حسین مددی اردکانی - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد یاسوج
علی کامکار - موسسه آموزش عالی زند

مقدمه: سرطان یک بیماری فلج کننده و سخت درمان در جامعه تلقی می شود و فرد متعاقب تشخیص آن دچار اضطراب و افسردگی ناشی از ترس غیر واقعی از مرگ و کاهش انرژی اجتماعی می گردد، بطوریکه ضرورت بستری مکرر و نگرانی های مداوم برای بیماران و خانواده های آن ها، فرد را به سمت و سوی اختلالات روانی می کشاند.روش: این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی است و با هدف تعیین ارتباط بین اضطراب مرگ، سلامت عمومی با سلامت معنوی در بیماران مبتلا به سرطان شهر شیراز در سال ۱۳۹۴ انجام شد. در این پژوهش۱۵۰ بیمار مبتلا به انواع سرطان بصورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه مقیاس اضطراب مرگ تمپلر، پرسشنامه سلامت عمومی و پرسشنامه مقیاس سلامت معنوی پولوتزین و الیسون استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها نیز با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری توسط نرم افزارآماری «اس. پی. اس. اس.» انجام گرفت.نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که بین اضطراب مرگ و سلامت معنوی، ارتباط معکوس و معنی دار وجود دارد. همچنین بین اضطراب مرگ و سلامت عمومی، ارتباط مستقیم و معنی دار وجود دارد. بین سلامت عمومی و سلامت معنوی نیز، ارتباط معکوس و معنی دار وجود دارد و در خصوص ماتریس های همبستگی پیرسون، بین تمامی خرده مقیاس های سلامت معنوی، سلامت عمومی و اضطراب مرگ رابطه معکوس و معنی دار وجود دارد. نتایج دیگر نیز نشان داد که هرچه سلامت معنوی افزایش یابد اضطراب مرگ و ابعاد منفی سلامت عمومی کاهش می یابد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد سلامت معنوی، می تواند اضطراب مرگ را پیش بینی کند. سلامت معنوی بر اضطراب مرگ تاثیر مثبت دارد و باعث کاهش اضطراب مرگ می شود. ابعاد منفی سلامت عمومی، می تواند اضطراب مرگ را پیش بینی کند. افزایش ابعاد منفی سلامت عمومی بر اضطراب مرگ تاثیر منفی دارد و باعث افزایش اضطراب مرگ می شود.بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر، طراحی و تدوین یک برنامه جامع آموزشی و حمایتی با رویکرد معنوی در کنار بقیه ابعاد حمایتی و مراقبتی (جسمی، روانی و اجتماعی) برای بیماران مبتلا به سرطان ضروری می باشد.

اضطراب مرگ, سلامت عمومی, سلامت معنوی, سرطان