اثربخشی مواجهه درمانی مداوم بر تاب آوری و نشانه های بالینی دختران آزار دیده ی جنسی مبتلا به اختلال استرس پس از آسیب
عنوان مقاله: اثربخشی مواجهه درمانی مداوم بر تاب آوری و نشانه های بالینی دختران آزار دیده ی جنسی مبتلا به اختلال استرس پس از آسیب
شناسه ملی مقاله: JR_CPAP-20-1_005
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_CPAP-20-1_005
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
سمیره کریمی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه اردکان، یزد، ایران
شکوفه متقی - استادیار، روانشناسی عمومی، دانشگاه اردکان،یزد، ایران
افسانه مرادی - استادیار، گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران.
خلاصه مقاله:
سمیره کریمی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه اردکان، یزد، ایران
شکوفه متقی - استادیار، روانشناسی عمومی، دانشگاه اردکان،یزد، ایران
افسانه مرادی - استادیار، گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران.
مقدمه: اختلال استرس پس از سانحه، یک اختلال شدید روانشناختی است که پس از تجربه یک رخداد استرسزا و آسیبزا بهوجود میآید. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی مواجهه درمانی مداوم بر تابآوری و کاهش نشانه های بالینی دختران آزار دیده ی جنسی مبتلا به اختلال استرس پس از آسیب بود.روش: طرح پژوهش تک آزمودنی از نوع A-B با دوره پیگیری بود. جمعیت آماری پژوهش را کلیه دختران ۱۲ تا ۱۸ سال مبتلا به اختلال استرس پس از آسیب ناشی از آزار جنسی مراجعهکننده به مرکز اورژانس اجتماعی شهرستان ایذه در سال ۱۳۹۹ تشکیل دادند. دو نفر به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. برای هر کدام از شرکت کنندگان ۳ جلسه خط پایه در نظر گرفته شد. جلسات مداخله به صورت انفرادی بر اساس برنامه مواجهه درمانی مداوم در ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای انجام گرفت. ارزیابی ها با استفاده از مقیاس نشانگان اختلال استرس پس از سانحه کودکان (فوآ و همکاران، ۲۰۱۸) و پرسشنامه تاب آوری (کانر و دیویدسون، ۲۰۰۳) در مرحله خط پایه، جلسات مداخله و یک ماه بعد از پایان درمان (پیگیری) انجام گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل بصری نمودار، محاسبه درصد بهبودی و شاخص درصد پایا انجام شد.نتایج: یافته ها نشان داد هر دو مراجع با شروع مداخله روند کاهشی و رو به بهبودی را در طراز نمرات مقیاس نشانگان اختلال استرس پس از سانحه و روند افزایشی و رو به بهبودی را در طراز نمرات مقیاس تابآوری نشان دادند. آزمودنی ها این نتایج را تا یک ماه پس از درمان حفظ نمودند.بحث و نتیجه گیری: براساس یافتههای پژوهش پیشنهاد میشود که درمانگران حوزه کودک و نوجوان در افزایش تاب آوری و بهبود علایم ناشی از استرس از مواجهه درمانی مداوم برای اثربخشی بیشتر استفاده کنند. این یافته ها تلویحات مهمی در زمینه آموزش و ارتقای بهداشت روانی کودکان ارائه میکنند.
کلمات کلیدی: اختلال استرس پس از سانحه, مواجهه درمانی مداوم, تاب آوری, نوجوانان, آزار جنسی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1842736/