مریم جلالی - دکتری روان شناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی شاهرود، ایران.
سید ابوالقاسم مهری نژاد - دانشیار گروه روانشناسی دانشگاه الزهرا ، تهران
حکیمه آقایی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود، شاهرود، ایران.

مقدمه: هدف پژوهش حاضر،  اثربخشی درمان شناختی-رفتاری با و بدون نوروفیدبک، و نوروفیدبک بر درمان و ارتقای بهزیستی روانشناختی زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر بود.روش: برای انجام این پژوهش۸۰ نفر از مراجعین به ۴ مرکز مشاوره حومه تهران اختلال اضطراب فراگیر داشتند (در سه گروه درمان و یک گروه کنترل) در دو مرحله پیش و پس آزمون از طریق آزمون اضطراب حالت-صفت اسپیلبرگر و بهزیستی روانشناختی ریف مورد سنجش قرارگرفتند. دوگروه طبق برنامه درمانی۳۰ جلسه آموزش نوروفیدبک و دوگروه ۱۵جلسه درمان شناختی-رفتاری دریافت کرد و گروه کنترل مداخله دریافت نکرد. برای تحلیل داده‎ها از روش توصیفی و تحلیل واریانس چندمتغیره توسط نرم افزار SPSSاستفاده شد.یافته ها: یافته ها نشان داد هر درمان به تنهایی باعث کاهش اضطراب وافزایش ارتقای بهزیستی روانشناختی در گروه های درمان در پس آزمون نسبت به پیش آزمون گردید اما این تغییر درگروه کنترل مشاهده نشد و وقتی این دو درمان کنار هم به کار رفت اثر درمانی بیشتر شد. بحث و نتیجه گیری: باتوجه به یافته ها نتیجه گرفته شد که درمان شناختی-رفتاری و نوروفیدبک هر یک به تنهایی در درمان وارتقای بهزیستی روانشناختی زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر موثر است و ترکیب این دو  روش اثر درمانی بیشتری دارد.

نوروفیدبک, برنامه درمان شناختی-رفتاری, اختلال اضطراب فراگیر, بهزیستی روانشناختی