محمود برجعلی - عضو هیت علمی گروه روان شناسی بالینی دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
سهیلا رحمانی - دانشجوی دکتری روان شناسی سلامت، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرج، کرج، ایران
پریسا ذاکرزاده - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی ، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بویین زهرا،
مریم زینالی - دانشجوی دکتری روان شناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ساوه، ساوه، ایران

مقدمه و هدف: والدین کودکان مبتلا به سرطان در معرض ابتلا به اختلالات روانی از جمله اضطراب قرار دارند که کیفیت زندگی این افراد را تحت تاثیر قرار می دهد. هدف مطالعه حاضر تعیین تاثیر درمان متمرکز بر شفقت به خود بر اضطراب و کیفیت زندگی در والدین کودکان سرطانی بوده است.روش بررسی: این مطالعه از نوع نیمه تجربی بود. تعداد ۶۰ نفر از والدین کودکان با تشخیص سرطان از میان بیماران مراجعه کننده به بخش آنکولوژی بیمارستانهای تحت پوشش دانشگاههای علوم پزشکی شهر تهران در سال ۱۳۹۹ به شیوه تصادفی انتخاب شدند و با تخصیص تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. پرسشنامه جمعیت شناختی، پرسشنامه اضطراب بک و پرسشنامه کیفیت زندگی قبل از مداخله توسط هر دو گروه تکمیل شد. درمان متمرکز بر شفقت به خود به والدین گروه مداخله به مدت ۲ ماه  آموزش داده شد. پرسشنامه ها توسط هر دو گروه در مرحله پس آزمون و پیگیری تکمیل شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر در نرم افزار SPSS نسخه ۲۱ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد قبل از مداخله تفاوت آماری معنی داری در میانگین نمرات اضطراب و کیفیت زندگی در دو گروه آزمون و کنترل مشاهده نشده است( ۰/۰۵ p-value).نتیجه گیری: براساس نتایج این مطالعه می توان نتیجه گرفت درمان شفقت متمرکز بر خود در واالدین دارای فرزند سرطانی که اضطراب بالایی دارند قابلیت آموزش پذیری بالایی دارد و منجر به کاهش اضطراب و افزایش کیفیت زندگی در آنان خواهد شد.

اضطراب, درمان شفقت متمرکز بر خود, کیفیت زندگی, والدین کودکان مبتلا به سرطان