صغری امیرپور - آموزگار ابتدایی اداره آموزش و پرورش منطقه دیشموک، کهگیلویه و بویراحمد، ایران
فریبا صدیقی - آموزگار ابتدایی اداره آموزش و پرورش شهرستان بجنورد، خراسان شمالی، ایران
فرشته آرمیده - آموزگار ابتدایی اداره آموزش و پرورش شهرستان اسلامشهر، تهران، ایران
آرزو معینی رودبالی - آموزگار ابتدایی اداره آموزش و پرورش شهرستان لردگان، چهارمحال و بختیاری، ایران

آموزش و یادگیری به عنوان دو عامل اساسی در توسعه دانش و توانمندی افراد، همواره توجهات بسیاری را به خود جلب کرده اند. با گذشت زمان و تحولات فراگیر در حوزه آموزش، روش های مختلفی برای انتقال دانش به دانش آموزان پیشنهاد شده است. از جمله این روش ها، روش دانش آموز محور به عنوان یک الگوی موثر در فرآیند یادگیری مطرح شده است. در روش دانش آموز محور، نقش اساسی و بسیار حیاتی آموزگار به عنوان راهنما و راهبر در مسیر یادگیری دانش آموزان بیش از پیش به ویژه است. آموزگار در این روش، نه تنها به عنوان یک آموزگار بلکه به عنوان یک همراه و مشاور فعال عمل می کند. این نقش تا حدی است که توانایی ها و نیازهای هر دانش آموز در اولویت قرار می گیرد و برنامه های آموزشی به شکلی طراحی می شود که به بهترین شکل ممکن با سبک یادگیری هر دانش آموز هماهنگ شود. یکی از چالش های مهم در راهبری یادگیری دانش آموزان در روش های آموزش دانش آموز محور، توانایی آموزگار در شناخت و فهم نیازها، توقعات، و ویژگی های هر دانش آموز است. آموزگار باید با استفاده از ابزارهای تشخیص نیازها، نقاط قوت و ضعف، و سبک های یادگیری مختلف، بتواند به بهترین شکل ممکن محیط یادگیری را برای دانش آموزان خود ایجاد کند. در این مقاله، به بررسی نقش برجسته آموزگار در راهبری یادگیری دانش آموزان در روش های آموزش دانش آموز محور خواهیم پرداخت و سعی خواهیم کرد تا مهمترین ویژگی ها و مهارت های مورد نیاز برای اجرای این نقش را مورد بررسی قرار دهیم.

دانش آموز محور، یادگیری، آموزش، آموزگار، کلاس درس