زهرا اسلامی نژاد - کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی دانشگاه آزاد اسلامی

بشر در طول تاریخ همیشه تلاش کرده است تا بفهمد که جهان چگونه بوجود آمده است .تا بدینوسیله بتواند در جهانی که در آن زندگی می کند به آن معنی و مفهوم ببخشد. برای همین نظریه های زیادی تا کنون عنوان شده است این نظریه ها تلاش کرده اند، تا توضیح دهند که جهان از چه وچگونه بوجود آمده است ؟ و چگونه در حال تداوم است؟ و چه قوانینی بر آن حاکم است؟ و بالاخره سرنوشت این جهان چیست؟ در این رابطه از نظریه های مهمی که امروز بر جهان علم حکمفرمایی می کنند، نظریه ی متعارف ا نفجار بزرگ است. و نظریه ی دیگر موسم به جهان تورمی است. این دو نظریه گرچه بسیاری از حوادث جهان را بادقت توضیح و تبیین می کنند. اما از جهاتی دچار تناقضات و کاستی هایی هستند. که هنوز برای آن ها پاسخی پیدا نشده است. سخنان حضرت علی(ع) در باره ی خلقت جهان در نهج البلاغه گر چه منحصرا با نظریه انفجار بزرگ و مدل تورمی جهان انطباق کامل ندارد، اما هر دو را در بر دارد. گویا این دو نظریه گوشه ای از حقیقت را، نه همه آن را بیان دشته اند. دقت و تامل در سخنان حضرت علی(ع) نشان میدهد که جهان دو انفجار گونه ی متفاوت را تجربه کرده است. انفجار نخست فضا و زمان و ماده را بوجود آورده است و انفجار دوم در ظرف فضا صورت گرفته و ماده را تحریک نموده است. سپس حباب ها بر خواسته و هفت آسمان را بوجود آورده اند. در پی چنین تو ضیحاتی خواننده ی محترم باید بداند که نویسنده در این مجموعه تلاش نموده است که با بهره گرفتن از منابع مختلف درک جدیدی را از سخنان امام علی(ع) در باره ی خلقت جهان که در خطبه ی اول آمده است، ارائه دهد. دقت و تامل در سخنان حضرت علی(ع) نشان میدهد که جهان دو انفجار گونه ی متفاوت را تجربه کرده است. انفجار نخست فضا و زمان و ماده را بوجود آورده است و انفجار دوم در ظرف فضا صورت گرفته و ماده را تحریک نموده است. سپس حباب ها بر خواسته و هفت آسمان را بوجود آورده اند. هر کسی میتواند به اندزه ی درک و فهم خود او را بستاید. این شخصیت بزرگ تربیت شده ی مکتب اسلام است. سخنان او نیز برگرفته از منبع وحی است بنا براین شکی در درستی سخنان او نیست. معانی و مفاهیم قرآن در عمق جان او رسوخ داشته و تمام علوم دنیا و آخرت را می دانسته است. برای همین خود گفته است اگر پرده ها از دیدگان کنار رود هیچ به علم من افزوده نگردد.وقال الامام علی(ع): «اعجبوا لهذا الانسان ینظر بشحم، ویتکلم بلحم، ویسمع بعظم ، ویتنفس من خرم .»

نهج البلاغه، آفرینش، شگفتی، نظام