بررسی آزمایشگاهی تاثیر درجات آزادی انتقالی خطوط لوله زیر دریایی بر فرآیند آبشستگی تحت اثرجریان ماندگار

بیشتر مطالعات پیشین برروی بررسی ارتعاشات ناشی از فرافکنش گردابهها و آبشستگی در زیر خطوط لوله ثابت و یا با یک درجه آزادی متمرکز شده است. در این مطالعه، پدیده آبشستگی در زیر مدل خط لوله با سیستم دودرجه آزادی و تحت ارتعاشات ناشی از فرافکنش گردابههاVIV) بصورت آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفته است. محدودهی سرعت کاهش یافته 5,0-2,37 و فاصله نسبی از بستر 0, 1,0 و ،0,5 ،0,2 2,0 میباشد. از شیوه بدون تماس پردازش تصویرIP) به منظور ثبت پاسخ ارتعاشی لوله استفاده شده است. نتایج آزمایشگاهی نشان می دهد که فاصله نسبی از بستر، عاملی مهم در فرآیند آبشستگی و عمق مربوطه میباشد، بگونهای که با افزایش فاصله نسبی از بستر، عمق آبشستگی روند کاهشی داشته که با افزایش سرعت، روند این کاهش، افزایش مییابد. همچنین با مقایسه عمق آبشستگی نسبی در مطالعهی حاضر (لولهارتعاشی با دو درجه آزادی انتقالی) با مطالعات پیشین (لوله ارتعاشی با یک درجه آزادی انتقالی در راستای عمود بر جریان و لوله ثابت) می توان نتیجه گرفت که آزاد کردن یک قید ارتعاشی باعث کاهش عمق آبشستگی نسبت به حالت تک درجه آزادی میشود.

Keywords:

خطوط لوله , آبشستگی , ارتعاشات ناشی از فرافکنش گردابهها , جریان یکنواخت , سیستم دو درجه آزادی