الهام حیدری - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد الکترونیکی- تهران، ایران
پریناز بنیسی - دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب-تهران، ایران
حسن شهرکی پور - دانشیار گروه مدیریت آموزشی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران

هدف از پژوهش حاضر افزایش رضایت شغلی آموزگاران جهت بالا بردن سطح انگیزش و کارآمدی: بررسی علل, عوامل و راهکارها در منطقهچهار تهران است و روش پژوهش اکتشافی می باشد و جامعه آماری در بخش خبرگان آموزش و پرورش می باشند که برای کشف عواملزیربنایی، ۲۵ نفر از خبرگان سازمانی که به صورت هدفمند برای اجرای روش دلفی به عنوان نمونه انتخاب شد. عوامل شناسایی شده و رتبهبندی آنها به این صورت است. احساس و روحیه همکاری کارکنان با یکدیگر . توزیع امکانات رفاهی به طور عادلانه بین کارکنان، متناسببودن توانایی شخص با شغل. به سادگی تسلیم نشدن. لذت بردن از اوقات فراغت، داشتن بازخورد در کار استفاده از مهارت های مختلف در کار،اعتماد به توانایی در شغل» احساس استقلال و آزادی عمل, انحام دادن پروژه ها از ابتدا تا انتهاء رها نکردن کار احساس خشنودی در کار،اجتناب نکردن از کار تلاش برای اتمام کاره فرصت فکر و اقدام مستقل شغل، انجام دادن بخش قابل ملاحظه ای از کار، مدیریت اداره بهایجاد فرصت های برابر برای پیشرفت پرسنل، رضایت از شغل.

رضایت شغلی، آموزگاران ، سطح انگیزش ، کارآمدی