اشرف السادات پیرونذیری - استادیار گروه علوم اجتماعی تحصیلات تکمیلی، دانشگاه فرهنگیان رشت، گیلان، ایران

مقاله حاضر با هدف تعیین نقش آموزش الکترونیک در آموزش و پرورش ایران انجام پذیرفت. روش تحقیقکیفی از نوع کتابخانه ای انجام شد. جهت جمح آوری اطلاعات، مبانی نظری و پیشینه های تجربی مرتبط باموضوع مورد مطالعه و بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد: آموزش الکترونیک در آموزش و پرورش دانش آموزاندر مدارس، انعطاف پذیر بوده و موجب بهبود وضعیت دسترسی معلمان و دانش آموزان به مطالب روز علمی وتبادل اطلاعات می گردد. دانش آموزان در هر برهه ای از زمان و در هر موقعیتی می توانند به سرچ مطالب علمیبپردازند. معلمان نیز با ترغیب دانش آموزان به تحقیق, یادگیری دانش آموزمحور را در مدارس اشاعه می دهند.

آموزش الکترونیک، آموزش و پرورش، مدرسه، معلم، دانش آموز