حمیدرضا عبدالمحمدی - استادیار گروه زبان و ادبیات عرب، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران

عباس محمود عقاد از مشهورترین ادیبان مصر بوده که از ویژگی های بارز و برجسته وی، دو صفتبرجسته ادبی یعنی شاعری و نقادی است. جریان ادبی و نقدی بزرگ در عصر عقاد. ظهور مدرسه«دیوان» می باشد. هدف و رسالت این جریان ادبی و نقدی، مبارزه با نقلید. تصنع و شورش علیهشاعران کلاسیک بود. بیشتر آرای ادبی و نقدی عقاد، رنگ تاملی و تفکری عمیق و ژرف دارد، که اینمورد را یکی از علل عدم فهم و درک آسان مفاهیم نوشته هایش به شمار آورده اند. آرای وی برگرفتهاز دو منبع فرهنگی مشترک است: یکی ادبیات عربی قدیم، و دیگری ادبیات غرب به ویژه ادبیاتانگلیس. عقاد یکی از شاعرانی است که در تحولات ادبی سهم بسزایی داشته و با نوگرایی در ساختارشعر و مضامین آن به تسریع این روند کمک نموده است. وی در اشعارش, با استفاده از راهکارهاییچون مضامین حکمی، ملی گرایی، ذکر عناصر تکنولوژی انتقاد از بی ارزش شدن معنویات، و انتقاداز جوانان و جامعه، مخاطبانش را به آگاهی فرا می خواند و از این طریق آنان را برای بهتر زیستن درجامعه تشویق می کند.

عباس محمود عقاد، مصر، راهکارهای بهتر زیستن، ادبیات معاصر عرب