مرضیه آزاد - کارشناسی ارشد، دانشگاه : دانشگاه علامه طباطباییآموزش و پرورش منطقه رضویه ، آموزگار
فرزانه رحمتی نژاد - کارشناسی مدیریت بازرگانی دانشگاه غیرانتفاهی فردوس ، آموزگار

یکی از درسهایی که در هر برنامه درسی دوره ابتدایی مورد توجه خاص قرار می گیرد و همواره جایگاه مهمی برای آن قائل شده است ، درسهای مختلف ریاضی بوده است . طی سالهای اخیر و با توجه به ناکارآمدی برنامه ها و سیاست گذاریهای آموزش ریاضی در ایران، مدیران، برنامه ریزان و سیاست گذاران آموزشی ،دائما در فکر طراحی و اجرای برنامه ای جدید، جامع و فراگیر بودهاند تا شاید این مشکل تا حدودی مرتفع شود اما بابررسی روند تغییر برنامه ها و کتابهای درسی ، مشاهده می شود که تغییرات شتابزده، گاهی باعث ایجاد فراز و فرودها و ناهمگونی هایی در تصمیم گیریهای برنامه ای شده است . در حقیقت ،اعمال این تغییرات، نه تنها مشکلات برنامه های پیشین را مرتفع نکرد، بلکه می تواند موجب مشکلات پیش بینی نشده دیگری شود. این مهم ، می تواند موضوع بررسی موشکافانه تری باشد.در دورههای مختلف ، رویکردهای گوناگونی به آموزش شده و اهداف آموزشی مختلفی تدوین شده است و در بیشتر برنامه های درسی ، بر اهمیت مباحث ریاضی تاکید می شود. اهدافی که به ضرورت گنجاندن ریاضی در برنامه درسی اشاره دارد، مسئولیت برنامه ریزان آموزشی را برای تدوین سرفصل های متناسب با نیازهای جامعه ، سنگین تر می کند. در حوزه یادگیری سند برنامه درسی ملی (۱۳۹۱)، بر ضرورت پرداختن به این امر و پذیرش مسئولیت آن، تاکید شده است : ریاضیات و کاربردهای آن بخشی از زندگی روزانه و در جهت حل مشکلات زندگی در حوزههای مختلف به شمار می آید که دارای کاربردهای وسیع در فعالیت های متفاوت انسانی است . ریاضیات، موجب تربیت افرادی خواهد شد که در برخورد با مسائل بتوانند به طور منطقی استدلال کنند، قدرت تجزیه و انتزاع داشته باشند و درباره پدیدههای پیرامونی تئوریهای جامع بسازند. وجه مهم ریاضی توانمندسازی انسان برای توصیف دقیق موقعیت های پیچیده، پیش بینی و کنترل وضعیت های ممکن مادی طبیعی ، اقتصادی، اجتماعی است ؛ بنابراین ، توانایی به کارگیری ریاضی در حل مسائل روزمره و انتزاعی ، از اهداف اساسی آموزش ریاضی می باشد (نگاشت سوم سند برنامه درسی ملی ، ۱۳۹۱؛ ص. ۳۳)

اقدام پژوهی ، درس ریاضی ، دانش آموز ، معلم