علی خیرالدین - استاددانشگاه سمنان
عطا کلانتری - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه

نقطه مشترک تمامی سازه های بلند تلاش درایجاد دهانه های بزرگ درقسمت تحتانی سازه می باشد دراین مقاله ساختمان برانزویک با داشتن تیرانتقالی و حذف ستون پس از آن درطبقه تحتانی و ایجاد دهانه بزرگ به عنوان مدل اصلی انتخاب گردید سپس مدل دیگری بدون تیر عمیق انتقالی و بدون قطع ستون مدل گردید و سرانجام رفتار این دوسازه از جهت تغییر مکان درسه حالت 30و40و50 طبقه مورد بررسی قرارگرفت و مشخص گردید که با افزایش ا رتفاع رفتارسازه با تیرعمیق انتقالی بهتر ازسازه بدون قطع ستون می باشد.

سازه بلندمرتبه، حذف ستون، طبقه تحتانی، تیرعمیق انتقالی، ساختمان برانزویک، تغییر مکان نسبی واقعی