قرارداد به مثابه ی قانون هابزی یا کانتی تاملی در مبنای اعتبار مفاد قرارداد در حقوق مدنی ایران و فرانسه
عنوان مقاله: قرارداد به مثابه ی قانون هابزی یا کانتی تاملی در مبنای اعتبار مفاد قرارداد در حقوق مدنی ایران و فرانسه
شناسه ملی مقاله: JR_JLSZUT-6-4_001
منتشر شده در در سال 1393
شناسه ملی مقاله: JR_JLSZUT-6-4_001
منتشر شده در در سال 1393
مشخصات نویسندگان مقاله:
مهدی شهابی - استادیار گروه حقوق دانشگاه اصفهان
خلاصه مقاله:
مهدی شهابی - استادیار گروه حقوق دانشگاه اصفهان
قرارداد به مثابهی قانون متعاقدین است. اگر منظور از قانون، در این عبارت، قانون هابزی یا کانتی باشد، این عبارت، به معنای اعلام اراده طرفین رابطه ی قراردادی یا اراده ی قانونگذار، به عنوان مبنای اعتبار مفاد قرارداد بوده، سایر اصول حاکم بر قرارداد از جمله اصل حسن نیت، اصل انصاف و عدالت قراردادی (در حقوق فرانسه) و اصل نفی عسر و حرج و اصل لاضرر (در حقوق ایران)، باید، در ذیل اصل لزوم ناشی از اصل حاکمیت اراده یا ناشی از اراده ی قانونگذار و نه در تعارض با آن معنا شوند. با اینحال، آیا می توان با اتخاذ مبنای دیگری برای اعتبار مفاد قرارداد، زمینه ی ارتقاء اصول فوق الذکر را فراهم آورده، در مسیر منصفانه کردن قرارداد حرکت کرد؟ در این پژوهش، با تحلیلی تطبیقی در حقوق مدنی ایران و فرانسه، در صدد پاسخ به این پرسش ایم.
کلمات کلیدی: : قرارداد, قانون, اصل عدالت و انصاف قراردادی, اصل حسن نیت, اصل حاکمیت اراده, اصل لاضرر, اصل نفی عسر و حرج, مبنای اعتبار مفاد قرارداد
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1845368/