مهدی فرهادی محلی - گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
پژمان مرتضوی - گروه پاتوبیولوژی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
سعید متصدی رزندی - گروه مهندسی بهداشت محیط دانشکده بهداشت و ایمنی عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران ایران
اکرم عیدی - گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

مقدمه و هدف: در این مطالعه به بررسی نقش آلاینده­های گازی ( PM۲.۵) بر تغییرات برخی از شاخص­های خونی و فاکتورهای التهابی بافتی در موش صحرائی در دورهء تیماری شش ماه پرداخته شد.روش کار: ۲۴ سر موش صحرائی نژاد ویستار به صورت تصادفی در ۳ گروه دریافت کنندهء PM۲.۵ + آلاینده­های گازی (۶ ماهه)، دریافت کنندهء آلاینده­های گازی (۶ ماهه) و کنترل دریافت کننده­ء هوای تمیز (۶ ماهه) تقسیم شدند و برخی شاخص­های خونی و بافتی التهابی مورد ارزیابی قرارگرفتند.نتایج: نتایج بدست آمده نشان داد که PM۲.۵ + آلاینده های گازی سبب افزایش اینترلوکین ۶ و فاکتور نکروز­کننده آلفا بافتی و کاهش اینترلوکین ۱۰ بافتی در دوره  ۶ ماهه نسبت به گروه کنترل می­شود. گروه­های تیمار شده با PM۲.۵ + آلاینده­های گازی نسبت به گروه کنترل، کاهش معنی­داری در میزان گلبول قرمز، گلبول سفید، هموگلوبین و پلاکت نشان دادند.نتیجه گیری: آلودگی هوا به­عنوان یکی از مهمترین دلایل بیماری و مرگ و میر در سراسر جهان می­تواند سبب تغییر در شاخص­های خونی و سلول­های خونی و تغییر برخی از سیتوکین­ها مانند اینترلوکین ۶، ۱۰ و فاکتور نکروز­کننده آلفا در بافت ریه شود که ممکن است این سیتوکاین­های التهابی سبب بوجود آمدن رادیکال­های آزاد و اثرات مخرب آن­ها در ریه شود.

آلودگی هوا, PM۲.۵, سیتوکاین های التهابی, شاخص های خونی