جعفر براتی - دانشجوی دکتری حقوق عمومی، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، دانشگاه آزاد واحد علوم تحقیقات تهران، ایران

تعریف: نظام حمایت اجتماعی در برابر بیکاری شامل دو نظام بیمه بیکاری و کمک بیکاری است. با اینکه هدف هر دو نظام حمایت در برابر بیکاری است؛ اما اصول حاکم، نحوه تامین منابع مالی، شیوه ارائه کمک به بیکاران و تاثیرگذاری آنها متفاوت است. هر دو نظام به عنوان مکمل یکدیگر جهت حمایت در برابر بیکاری ضرورت دارد و اسناد بین­المللی نیز هر دو را در مبارزه با بیکاری توصیه کرده­اند.هدف: با توجه به سطح گسترده بیکاری در ایران و مشکلات عمیق اجتماعی و فرهنگی ناشی از بیکاری، این تحقیق به دنبال آسیب­شناسی نظام حمایت اجتماعی در برابر بیکاری و ارائه راه­حل­های اصلاحی به منظور انجام اصلاحات ضروری است.روش: این تحقیق به روش توصیفی و تحلیلی انجام گرفته است و برای جمع­آوری منابع از روش کتابخانه­ای استفاده شده است. نتیجه: با وجود قانون بیمه بیکاری، در این قانون و همچنین، آیین­نامه اجرایی آن در بسیاری موارد اصول بیمه­ای در پرداخت مقرری بیمه بیکاری رعایت نشده است. در حال حاضر، نظام بیمه بیکاری بار سنگین حمایت از بیکاری را تقبل نموده است و دولت حتی در نظام بیمه­ای، عملا عنوان متولی اصلی نظام تامین اجتماعی ندارد. در خصوص نظام کمک بیکاری با وجود مقرراتی که در قانون نظام جامع رفاه پیش­بینی شده است، در عمل کمک بیکاری به بیکاران تنها محدود به دو نهاد حمایتی کمیته امداد و بهزیستی است.

حمایت اجتماعی, بیمه بیکاری, کمک بیکاری, قانون بیمه بیکاری ۱۳۶۹, قانون ساختار نظام جامع رفاه ۱۳۸۳