پیترآر. ارزاگ
جوزف ای. استیگلیتز مترجم: دکتر هرمز همایون

به گونه ای که الن گرینسپن [رئیس بانک مرکزی امریکا]بیان کرده است: اگر صندوقهای امانی تامین اجتماعی از طریق سرمایه گذاری در بازار سهام،به جای خرید اوراق قرضهء انعطاف پذیرتر خزانه دار یامریکا،به نرخ بازدهی بالاتری دست یابند،درآمدهای بخش خصوصی که ناشی از داراییها و از جمله اعتبارات صندوقهای بازنشستگی است،به همان میزان سقوط خواهد کرد،و وضعیت مالی آنها را بالقوه به خطر خواهد انداخت. تاثیر خاص یک نظام تقاعد بر ایجاد انگیزه برای بازنشستگی زودتر از موعد شامل سه عنصر است:نرخ نهایی احتمالی برای کار اضافی(مزایای اضافی به نسبت مالیات یا کسور اضافی،برای هر سنی که دریافت مزایا شروع شود)؛محاسبات اکچوئری برای به تاثیر انداختن شروع دریافت مزایا(صرف نظر از آنکه کار ادامه داشته باشد یا نه)؛و مقررات ناظر بر این امر که آیا مزایا بر اثر درآمد کاهش می یابد یا نه. اما حتی در قیاس با نظامهایی که بالفعل اجرا می شوند نیز این افسانه اغراق آمیز است:خیلی ساده باید گفت که چنین ادعایی از نظر سیاسی واقع بینانه نیست که چنانچه فاجعه ای مالی اتفاق افتد(مثلا،بازار سهام سقوط کند) و منافع بخشی قابل ملاحظه از مردم به خطر افتد،دولت دست روی دست خواهد گذاشت و به صورتی برای بهبود وضع اقدام نخواهد کرد. استل جیمز(۸۹۹۱)چنین نوشته است:«اطلاعات جمع آوری شده در باب دههء ۰۸۹۱ حکایت از آن دارد که ذخایر اعتباری صندوقهای بازنشستگی عمومی غالبا به شکلی نادرست مورد بهره برداری قرار گرفته و در بسیاری از موارد با زیان همراه بوده است-و علت عمدهء این امر آن است که مدیران عمومی ناچار بوده اند اعتبارات موجود را در سهامی دولتی سرمایه گذاری کنند یا به شرکتهای دولتی در حال ورشکستگی وام دهند،آن هم با بهره ای صوری که بخصوص در دورانهای تورمی حاص لجمع منفی داشته است