Abdolrahim Asadollahi
Alireza Mohseni Tabrizi
Mahmood Baratvand

بیان مسئله: این بررسی به مطالعه و ارزیابی عملکرد مرکز مراقبت بعد از خروج زندانهای استان خوزستان در ایجاد اشتغال برای زندانیان زن خوزستانی و جلوگیری از تکرار جرم آنها در سال ۱۳۸۵ می پردازد. روش تحقیق: پرونده ۱۲۴ زن زندانی آزاد شده در این سال بررسی شد و مجموعه خدمات رفاهی و تسهیلاتی مرکز مراقبت بعد از خروج استان خوزستان برای این دسته از زنان ارزیابی گردید. این مرکز به عنوان پل ارتباطی بین مددجویان نیازمند و جامعه بیرون برای تطابق آنها بصورت چتر حمایت مالی رفاهی عمل می نماید و با بررسی اولیه پیشینه خانوادگی و معیشتی زندانیان نیازمند در قبل و بعد از آزادی و محاسبه وضعیت فعلی و اثرات مخرب مالی حبس کیفری بر مددجو و خانواده وی به اعطای خدمات در قالب وامهای اشتغال زایی کم بهره و بعضا بلاعوض اقدام می نماید. یافته های پژوهش: نتایج اولیه آماری نشان داد که ۴۸% از زنان آزاد شده تحت پوشش خدمات و تسهیلات مرکز قرار گرفته؛ ۵۲%  کم سواد، ۴۲% دارای مدارک فنی حرفه ای، ۶۴% جرایم موادمخدر و سرقت بوده و سطح اشتغال زایی ۶۲% می باشد. میانه سنی مددجویان ۳۴ سال و ۷۲% از آنها متاهل بوده اند سطح و درجه اشتغال زایی مددجویان با سن، سواد و تاهل آنها همبستگی مثبت دارد، ولی با نوع جرم زنان زندانی رابطه معناداری ملاحظه نشد. شاخص بازگشت به جرم زنان دریافت کننده خدمات ۴/۳ % بوده و با سن، سواد و تاهل مددجویان همبستگی منفی آمد.  بحث با افزایش شاخص سواد و سن مددجویان و تاهل آنها امکان استفاده مطلوبتر از تسهیلات و وامهای دریافتی و سطح اشتغال زایی زندانیان زن بالاتر می رود. کمترین تاثیر اشتغال زایی خدمات مرکز بر مجرمان منکراتی، مجردان و سطوح تحصیلی ابتدایی بوده است. تشویق و ایجاد تسهیلات برای اخذ مدارک و تخصصهای آموزشکده و مراکز فنی حرفه ای در دوران حبس به دلیل رابطه قوی با سطح اشتغال زایی و پیشگیری از بروز جرم در زندانیان زن، مفید است.

employee, recidivism, female prisoners, exit control center (ECC), Khuzestan prisons, Iran, اشتغال زایی, بازگشت به جرم, زنان زندانی, زندانهای خوزستان, مرکز مراقبت بعد از خروج استان