جلال گل ریحان - دانشجوی دکتری،گروه جغرافیا رشته رشته اقلیم شناسی ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر
کریم امینی نیا - گروه آموزشی جغرافیا، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر
خلیل ولیزاده کامران - گروه آموزشی جغرافیا،دانشکده علوم انسانی،دانشگاه تبریز

برآورد تبخیر و تعرق واقعی گیاهان مرتعی با الگوریتم SEBAL(مطالعه موردی: شهرستان اهر)چکیدهدر این پژوهش سعی شد در منطقه اهر که جنوب جنگلهای ارسباران قرار گرفته و دارای مراتع بیشماری از گونه های مختلف است میزان تبخیر و تعرق واقعی مراتع آویشن، نعناع و یونجه با استفاده از روشSEBAL محاسبه شود. برای این کار از ۶ تصویر ماهواره لندست ۸ در مابین سالهای ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۰ که در دوره اولیه و پایانی رشد قرار داشتند استفاده شد و نتایج بدست آمده با روش پنمن مانتیث مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج بیانگر آن بود که براساس روش سبال محصول نعنا در دوره اولیه رشد محصول به تاریخ ۲۹/۵/۲۰۲۱ کمترین میزان تبخیر و تعرق را با مقدار عددی ۸۴/۲ میلی متر در روز و محصول یونجه نیز در دوره اولیه رشد محصول به تاریخ ۱۱/۶/۲۰۱۹ بیشترین میزان تبخیر و تعرق را با مقدار عددی ۴۹/۳ میلی متر در روز دارا بوده است. همچنین در دوره پایانی رشد در روش سبال محصول نعنا در تاریخ ۲۸/۸/۲۰۱۸ کمترین میزان تبخیر و تعرق را با مقدار عددی ۱۸/۶ میلی متر در روز و محصول آویشن نیز در دوره پایانی رشد محصول به تاریخ ۱۹/۷/۲۰۲۲ بیشترین میزان تبخیر و تعرق را با مقدار عددی ۴۱/۷ میلی متر در روز دارا بوده است. در نهایت براساس مقایسه های انجام گرفته میان روش های مورد مطالعه در دوره اولیه و پایانی رشد از نظر مجذور میانگین مربعات خطا، میانگین انحراف مطلق و ضریب تعیین، می توان چنین نتیجه گرفت که روش سبال در مقایسه با روش پنمن مانتیث دارای میزان خطا با RMSE برابر با ۷۱۷/۰، MAD برابر با ۶۵۸/۰ و ضریب تعیین ۸۴/۰ میلی متر در روز می باشدکه قابل قبول است.کلید واژگان: تبخیر و تعرق،SEBAL ، مرتع، نیاز آبی، شهرستان اهر

تبخیروتعرق", SEBAL", مرتع", نیاز آبی", ", شهرستان اهر