سیدامیرحسین علوی نسب - کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان نیشابور واحد دانشور
محمد ایزدی نسب - کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان نیشابور واحد دانشور
میثم علیمیرزایی - کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان نیشابور واحد دانشور
امید اجباری - کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان نیشابور واحد دانشور

هدف از این پژوهش بررسی روش یادگیری مشارکتی می باشد. یادگیری مشارکتی مستلزم همکاری گروه فراگیران با یکدیگر است. این روش از چند جهت برای یادگیرنده مفید است. نیرو و حمایت مثبتی برای یادگرفتن مهارت ها و مطالب درسی میان افراد ایجاد می کند، مهارت های لازم برای کار در گروه های کوچک و همچنین مهارت های میان فردی را پرورش می دهد، مسئولیت پذیری و پاسخگویی فردی را تشویق می کند و بستر لازم برای یادگیری و تمرین مهارت های اجتماعی را فراهم می کند. توانایی انجام فعالیت مشارکتی، مهارتی بسیار مهم است که معمولا در فرآیند آموزش رسمی نادیده گرفته می شود. این مقاله به شرح خلاصه ی مولفه های اساسی یادگیری مشارکتی می پردازد و مزایا و محدودیت های این روش را بیان می کند.

سبک یادگیری تعاملی، ساختار و ویژگی های خاص روش تعاملی، مزایا و معایب یادگیری تعاملی