علی محمد مبصر آزاد - کارشناس ارشد مدیریت آموزشی
خدابخش راهدار - دانش آموخته مدیریت استراتژیک ورزش، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران جنوب

این پژوهش با هدف تبیین وضعیت ابعاد سرمایه اجتماعی در معلمان آموزش و پرورش شهر تهران و ارائه راهکارهایی برای ارتقاء آن انجام شد. تحقیق حاضر به لحاظ روش گردآوری داده ها، توصیفی از نوع پیمایشی می باشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه معلمان دوره متوسطه اول و دوم در منطقه ۱۵ شهر تهران به تعداد ۳۸۷۱ نفر تشکیل می دهند. حجم نمونه با توجه به جدول مورگان، ۳۵۰ نفر بود که به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. جمع آوری داده ها در این پژوهش از طریق پرسشنامه استاندارد سرمایه اجتماعی «ناهاپیت و گوشال» (۱۹۹۸) که دارای ۲۴ گویه با ابعاد ساختاری، رابطه ای و شناختی است صورت گرفت. با استفاده از آلفای کرونباخ، پایایی پرسشنامه سنجش سرمایه اجتماعی ۸۹۴/۰ برآورد شد. در این پژوهش از دو روش آمار توصیفی و استنباطی استفاده گردید. اطلاعات گردآوری شده جهت بررسی با روش آماری تی، تحلیل واریانس و آزمون فریدمن تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد وضعیت متغیر سرمایه اجتماعی معلمان کمی بالاتر از متوسط قرار دارد؛ نتایج آزمون فریدمن نشان داد سرمایه ساختاری شرایط مطلوب تری در مقایسه با سرمایه های شناختی و رابطه ای در معلمان آموزش و پرورش دارد. علاوه براین بین سطح سرمایه اجتماعی ازنظر جنس، سن، تحصیلات و سابقه تفاوت معنی داری مشاهده نشد.

سرمایه اجتماعی, سرمایه ساختاری, سرمایه رابطه ای, سرمایه شناختی و آموزش و پرورش