پریناز بنیسی - استادیار گروه روانشناسی و مشاوره، واحد تهران غرب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سکوت سازمانی و عدالت سازمانی با اشتیاق شغلی با میانجیگری سلامت روان در کارکنان آموزش و پرورش انجام شد. این پژوهش توصیفی و همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه پژوهش کارکنان اداره کل آموزش و پرورش شهرستان های استان تهران در سال تحصیلی ۹۷-۱۳۹۶ بودند. نمونه پژوهش ۴۰۰ نفر بودند که با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه های سکوت سازمانی (دیمیتریس و واکولا، ۲۰۰۷)، عدالت سازمانی (نیهوف و مورمن، ۱۹۹۳)، اشتیاق شغلی (سالانووا و شافلی، ۲۰۰۸) و سلامت روان (نجاریان و داودی، ۱۳۸۰) بودند. داده ها با روش معادلات ساختاری از نوع تحلیل مسیر با نرم افزار لیزرل تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که سکوت سازمانی بر سلامت روان و اشتیاق شغلی تاثیر مستقیم منفی و معنادار، عدالت سازمانی بر سلامت روان و اشتیاق شغلی تاثیر مستقیم مثبت و معنادار و سلامت روان بر اشتیاق شغلی تاثیر مستقیم مثبت و معنادار داشت. سکوت سازمانی با میانجیگری سلامت روان بر اشتیاق شغلی تاثیر غیرمستقیم منفی و معنادار و عدالت سازمانی با میانجیگری سلامت روان بر اشتیاق شغلی تاثیر غیرمستقیم مثبت و معنادار داشت (۰۱/۰>P). بنابراین برای ارتقای اشتیاق شغلی باید سکوت سازمانی را کاهش و عدالت سازمانی و سلامت روانی را افزایش داد.

سکوت سازمانی, عدالت سازمانی, اشتیاق شغلی