سیروس قنبری - مدیریت آموزشی گروه علوم تربیتی دانشگاه بوعلی
مدینه همتی - گروه علوم تربیتی دانشگاه بوعلی سینا، همدان

هدف از این پژوهش، بررسی رابطه هوش معنوی با خودکارآمدی معلمان مدارس ابتدایی شهر همدان بود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری و تحلیل داده ها، جزء پژوهش های توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معلمان مدارس ابتدایی شهر همدان در سال تحصیلی ۱۳۹۴-۱۳۹۳ به تعداد ۱۵۴۲ نفر بود. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی، و مطابق با فرمول کرجسی و مورگان نمونه ای به حجم ۳۱۰ نفر انتخاب شد ابزار گردآوری داده ها شامل دو پرسشنامه استاندارد خودکارآمدی مربیان اسچانن – موران و وولفولک (۲۰۰۱) و پرسشنامه هوش معنوی هیلد برانت (۲۰۱۱)، بود که پایایی پرسشنامه خودکارآمدی معلمان ۹۱/۰ و پرسشنامه هوش معنوی ۹۰/۰ با روش آلفای کرونباخ تعیین شد. نتایج همبستگی نشان داد که وضعیت هوش معنوی معلمان و خودکارآمدی آنان بالاتر از سطح متوسط است. بین هوش معنوی با خودکارآمدی معلمان رابطه مثبت و معنادار (۳۲۷/۰R=) مشاهده شد همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که مولفه های تفکر انتقادی وجودی و نیز تولید معنی شخصی قدرت پیش بینی خودکارآمدی معلمان را دارند.

هوش معنوی, خودکارآمدی, معلمان, مدارس ابتدایی