حسین یاراحمدی - نویسنده مسئول
فرزانه حاجی زاده - پژوهشگر محقق

چکیدهآزادی مشروط، آزادی است که قبل از تمام شدن دوره محکومیت به برخی از محکومان داده می شود تا در صورت رعایت شروط دادگاه، مابقی مجازات خود را در زندان نباشند. تخفیف هایی از این دست در قانون به صورت نظام نیمه آزادی و عفو قانونی پیش بینی شده است. مدت آزادی مشروط شامل بقیه مدت مجازات می شود اما دادگاه می تواند آن را تغییر دهد. به طور کلی آزادی مشروط نمی تواند از یک سال کمتر و از پنج سال بیشتر باشد به جز در مواردی که مدت باقی مانده از حبس، کمتر از یک سال باشد که در این صورت مدت آزادی مشروط معادل بقیه مدت حبس است. مجرمی که با آزادی مشروط به جامعه بازگردانده شده تحت مراقبت و پایش قرار دارد و در عین حال که تحت نظر مقامات انتظامی است، تحت حمایت های درمانی نیز قرار دارد. با توجه به اهمیت این موضوع در این مقاله قصد داریم به صورت دقیق تر به بررسی و تاریخچه، اهداف و آثار آزادی مشروط در حقوق ایران بپردازیم. روش تحقیق از نوع تحلیلی-توصیفی بوده و ابزار گردآوری داده ها فیش برداری و استفاده از کتب و مقالات مرتبط است.

آزادی مشروط، محکوم به حبس، زندان، مجرم، حقوق کیفری، مجازات، نظام نیمه آزادی