میناالسادات میرجلیلی - دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی عمران، گرایش راه و ترابری، دانشگاه یزد
محمدمهدی خبیری - دانشیار، عضو هیئت علمی بخش راه و ترابری، دانشکده عمران، دانشگاه یزد

در پی همه گیری بیماری کرونا و استفاده فراوان از ماسک های یکبارمصرف، مدیریت پسماند حاصل از اینماسک ها به مسئله مهمی تبدیل شد. در زمان اوج بیماری کرونا روزانه ۶/۸ میلیارد ماسک مصرف می شد. اینماسک ها از پلیمرهای غیرقابل تجزیه و تجدید ناپذیر بر پایه نفت تشکیل شده اند به همین دلیل محققان به دنبالراهکاری برای استفاده بهینه از ضایعات ماسک ها افتادند. یکی از راهکارها، به کارگیری پسماندها به عنوان مادهافزودنی در صنایع گوناگون مثل راه سازی است. به طوریکه در هر کیلومتر ۳ میلیون ماسک دفن میشود که اینخود معادل ۳ تن زباله است. همچنین از این ماسک ها میتوان در سایر لایه های روسازی جاده نظیر رویه آسفالتیاستفاده کرد. ماسک های پزشکی از جنس پارچه های بی بافت اسپان باند و ملت بلون می باشند. اسپان باند از جنسپلی پروپیلن (PP) است که خود نوعی پلیمر محسوب می شود. از مزایای استفاده از الیاف پلی پروپیلن در مخلوط آسفالتی میتوان به افزایش مقاومت مخلوط آسفالتی، افزایش حساسیت آسفالت در برابر رطوبت و کاهش پتانسیلشیارشدگی اشاره کرد. در این پژوهش با انجام آزمایش استقامت مارشال و روانی بر روی مخلوط آسفالتی گرمحاوی فیلر نانو پوشش کربنی بر روی پودر کربنات کلسیم میکرونیزه، تاثیر استفاده از الیاف اسپانباند بر رویمقاومت مارشال و روانی نمونه ها سنجیده شد. نمونه ها با افزودن الیافهایی با عرض ۳ میلی متر و با طول های ۸و ۱۲ و ۱۸ میلیمتر ساخته شدند و از درصدهای ۰/۳ و ۰/۵ درصد وزنی مخلوط آسفالتی برای هر سایز الیاف استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که مقاومت مارشال نمونه حاوی ۰/۳ درصد الیاف اسپان باند با طول ۸ میلی متر نسبت به سایر نمونه ها بیشتر است به طوریکه باعث افزایش ۳۵/۶۵ درصدی در مقاومت مارشال و کاهش ۲۰/۱۷ درصدی عدد روانی شده است.

مقاومت مارشال، اسپانباند، فیلر کربنات کلسیم پوشش داده شده با نانوکربن، عدد روانی