بهنام مغانی - دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری و عضو هیات علمی دانشگاه شهید باهنر کرمان
مهدیه طاهری مقدر - دانشجوی کارشناسی ارشد آمایش شهری دانشگاه شهید باهنر کرمان
مریم ابراهیمی زرندی. - دانشجوی کارشناسی ارشد ممیزی املاک دانشگاه شهید باهنر کرمان

جمعیت شهرها در دهه های اخیر، پیوسته در حال افزایش بوده و با توجه به گسترش نیازهای شهروندان، اگر بدنبال تامین نیازهای آنانباشیم، باید برنامه ریزی شهر ها بر پایه مشارکت شهروندان صورت گیرد که یکی از مصادیق آن مشارکت شهروندی محله مدار است که هدفاصلی تدوین این مقاله نیز می باشد. این پژوهش کاربردی بوده و روش تحقیق نیز، توصیفی -تحلیلی می باشد و در جمع آوری اطلاعات نیز ازروش کتابخانه ای، اسنادی و پیمایشی و در تجزیه و تحلیل داده ها نیز ازتکنیک ویکور استفاده شده است. این تکنیک برروی دسته بندی وانتخاب از یک مجموعه گزینه ها تمرکز دارد و جواب های سازشی را برای یک مسئله با معیارهای متضاد تعیین می کند. جامعه آماری منطقه یک شهر کرمان، در سرشماری ۱۳۹۰ و ۱۱۷۱۳۹ نفر می باشد. حجم نمونه به صورت تصادفی و باتوجه به فرمول کوکران ۳۸۴ نفر محاسبه گردید. نتایج حاصل نشان می دهد؛ مردم از مشارکت در سطح محلات خود چندان راضی نیستند همچنین میزان تعامل و مشارکت در سطحپایینی قرار می گیرد. از این رو به منظور تقویت مشارکت های مردمی و توسعه کارکرد های شهری؛ فراهم نمودن زمینه های مشارکت مردمدر تصمیم گیری ها باید به عنوان یک اصل اساسی باید مورد توجه مدیران قرار گیرد.

مشارکت شهروندی، محله مداری، مدل ویکور، شهرکرمان