سمیه تیموری - استاد گروه شهرسازی، دانشگاه یادگار امام خمینی (ره) شهرری، تهران، ایران

فضاهای عمومی مکانی برای رفع نیازهای روزمره و زندگی عمومی در شهرها هستند. این فضاها در طول زمان و بر اساسشرایط اجتماعی- اقتصادی و فرهنگی تغییر می کنند. ازآنجاییکه زندگی روزمره مردان و زنان در این فضاها رخ می دهد مناسببودن این فضاها برای استفاده تمام اقشار گوناگون جامعه اهمیت خاصی دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی علل محدودیت حضورزنان در فضاهای شهری منطقه ۲۰ شهر تهران می باشد. روش تحقیق در مقاله حاضر توصیفی – تحلیلی و از نوع تحقیقاتپژوهشی- کاربردی می باشد. به منظور گردآوری اطلاعات از روش های اسنادی، کتابخانه ای و روش های میدانی (پرسشنامه ومصاحبه) بهره گرفته شده است. جامعه آماری موردمطالعه در این تحقیق جمعیت منطقه ۲۰ شهر تهران می باشد که بر اساسبرآورد فرمول کوکران ۳۸۴ نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شده اند. یافته های پژوهش بر اساس آمار توصیفی و استنباطی از طریق نرم افزار آماری spss مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفته و نتایج نشان میدهد که رابطه معناداری بین نیازهای بانوان، تحقق حقوق شهروندی، دسترسی، ارتباطات، امنیت و ... وجود دارد.

محدودیت، زنان، فضاهای شهری، منطقه ۲۰ ، شهر تهران.