Seyyed Hossein Hosseini - Department of Physical Education & Sport Sciences, Faculty of Physical Education & Sport Sciences, University of Guilan, Rasht, Iran.
Mehrdad Anbarian - Bu-Ali-Sina university of Hamedan
Farzam Farahmand - sharif university of technology
Majid Ansari - tehran university of medical sciences

هدف: سندروم درد پاتلوفمورال از رایج ترین اختلالات مزمن زانو به ویژه در میان زنان است که ارتباط تنگاتنگی با ایمبالانس نیروی عضلات وستوس داخلی و خارجی دارد. هدف تحقیق حاضر، بررسی اثر تمرین اکستنشن ایزوکینتیک زانو در حداکثر چرخش خارجی تیبیا بر آمپلی تیود عضلات وستوس داخلی و خارجی در مبتلایان به این سندروم بود. روش بررسی: در این تحقیق ۳۶ زن مبتلا به سندروم درد پاتلوفمورال به طور داوطلبانه شرکت کردند و در یکی از ۳ گروه تمرین اکستنشن ایزوکینتیک مبتنی برتقویت انتخابی عضله پهن داخلی مایل، تمرین تقویت عمومی عضله چهارسر و کنترل به طور تصادفی قرار گرفتند. این تمرینات به مدت ۸ هفته اجرا گردید. آمپلی تیود عضلات پهن داخلی مایل و پهن خارجی و نیز نسبت فعالیت پهن داخلی مایل به پهن خارجی قبل و پس از مداخلات تمرینی با استفاده از یک سیستم الکترومایوگرافی ۸ کاناله ثبت و محاسبه گردید. تحلیل داده های حاصل با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر صورت پذیرفت. یافته ها: در ابتدای مطالعه آمپلی تیود پهن داخلی مایل، در هر سه گروه کمتر از پهن خارجی (۰۱/۰≥P) بود، اما پس از مداخلات در گروه تقویت انتخابی بیشتر از پهن خارجی (۰۱/۰=P) و در گروه عمومی (۰۰۱/۰=P) و کنترل (۰۳۶/۰=P) کمتر از پهن خارجی به دست آمد. قبل از مداخلات، بین گروه های مختلف تفاوتی وجود نداشت(۰۵/۰

Isokinetic exercise, PFPS, Vastus muscles amplitude ratio, Lateral tibia rotation, تمرین ایزوکینتیک, سندروم درد پاتلوفمورال, نسبت آمپلیتیودعضلات وستوس, چرخش خارجی تیبیا