مقایسه و بررسی ارتباط میزان ناراحتی در مجرای صوتی و شاخص معلولیت صوتی در معلمان با و بدون دیسفونی تنش عضلانی

هدف یکی از شکایت های متداول مرتبط با مشکلات صوتی در معلمان، احساس ناراحتی در مجرای صوتی است که به درجات مختلفی می تواند منجر به افزایش شاخص معلولیت صوتی شود. در معلمان دیسفونی تنش عضلانی، شکایت های صوتی افزایش و کیفیت زندگی وابسته به صوت کاهش می یابد. هدف از این مطالعه بررسی و مقایسه میزان تکرار و شدت احساس ناراحتی در مجرای صوتی براساس مقیاس ناراحتی دستگاه صوتی و پرسش نامه شاخص معلولیت صوتی و تعیین ارتباط آن ها در معلمان مقطع ابتدایی با و بدون دیسفونی تنش عضلانی است. روش بررسی این پژوهش از نوع مقطعی مقایسه ای بود و بر روی ۸۰ معلم زن ابتدایی در دو گروه با و بدون دیسفونی تنش عضلانی صورت گرفت. شرکت کنندگان در مطالعه در هر دو گروه به صورت تصادفی و پس از بررسی داشتن شرایط ورود به مطالعه انتخاب شدند. تاریخچه گیری صوت، ارزیابی شنیداری-ادراکی صوت، لمس عضلات و ویدئواستربوسکوپی حنجره بر روی معلمان در دو گروه انجام شد. سپس از شرکت کنندگان خواسته شد نسخه فارسی مقیاس ناراحتی دستگاه صوتی و پرسش نامه شاخص معلولیت صوتی را تکمیل کنند. پس از تعیین توزیع نرمال داده ها با استفاده از آزمون کولوگروف-اسمیرنوف، نتایج مقیاس ناراحتی دستگاه صوتی در دو زیرمقیاس شدت و تکرار احساس ناراحتی در مجرای صوتی و نمره کل شاخص معلولیت صوتی و زیرآزمون های آن با استفاده از آزمون تی مستقل بین دو گروه مقایسه و ارتباط این دو پرسش نامه خود-ادراکی با استفاده از همبستگی پیرسون بررسی شد. یافته ها میانگین نمره زیرمقیاس میزان تکرار ناراحتی دستگاه صوتی در گروه معلمان با دیسفونی تنش عضلانی نسبت به معلمان بدون دیسفونی تنش عضلانی به ترتیب (۵/۱۱ ±۳۰/۱۷ و ۲/۲۶±۸/۲۲) بود. در زیرمقیاس شدت از مقیاس ناراحتی دستگاه صوتی نمره معلمان دارای دیسفونی تنش عضلانی ۴/۹۴±۳۹/۱۲ و در معلمان بدون دیسفونی تنش عضلانی ۲/۱۳ ±۷/۸۹ بود. همچنین نمره کل پرسش نامه شاخص معلولیت صوتی به شکل معناداری در معلمان مبتلا به دیسفونی تنش عضلانی بیشتر از معلمان بدون دیسفونی تنش عضلانی بود (۰/۰۵>P). علاوه بر این همبستگی معنادار مثبتی بین نمره میزان تکرار و شدت ناراحتی دستگاه صوتی و شاخص معلولیت صوتی در دو گروه با و بدون دیسفونی تنش عضلانی وجود داشت (۰/۰۵>P). نتیجه گیری مطالعه حاضر نشان داد میزان تکرار و شدت احساس های ناخوشایند در مجرای صوتی و میزان معلولیت صوتی که معلمان مبتلا به دیسفونی تنش عضلانی تجربه می کنند، به مقدار قابل توجهی بالاتر از معلمان بدون دیسفونی تنش عضلانی است. محققان ضمن تاکید بر استفاده از مقیاس ناراحتی دستگاه صوتی و شاخص معلولیت صوتی در غربالگری معلم های در معرض خطر مشکلات صوتی، به اهمیت توجه به کاهش احساسات ناخوشایند در مجرای صوتی و معلولیت صوتی در جلسات صوت درمانی معلم های مبتلا به دیسفونی تنش عضلانی اشاره کردند.

Keywords:

Vocal tract discomfort , Voice handicap index , Muscle tension dysphonia , Teachers , Voice , ناراحتی در مجرای صوتی , شاخص معلولیت صوتی , دیسفونی تنش عضلانی , معلم , صوت