مقایسه کارایی پروتکل های مسیریابی تعادل بار ترافیک گرا در شبکه های سیار موردی

شبکه های سیار موردی (MANET) ، مجموعه ای از گره ها با تحرک بالا است که بدون مدیریت مرکزی دارای توپولوژی پویا هستند. به علت تحرک بالای گره ها توپولوژی شبکه ممکن است مدام تغییر یابد، بنابراین ایجاد یک مسیریابیبا قابلیت اطمینان بالا یکی از چالش های مهم این گونه شبکه ها می باشد. تعادل بار و ازدحام شبکه از مشکلات عمده موجود در شبکه های موبایل ادهاک هستند.تعدادی از کارها انجام پذیرفته و پروتکل های مسیریابی متعددی جهت تعادل بارپیشنهاد شده است. در حال حاضر اکثر طرح های پیشنهادی سربار مسیریابی را دنبال می کند و تلاش برای دستیابی به تعادل بار و اجتناب از اضافه شدن سربارمسیریابی اضافی در طول فرآیند مسیریابی است. متریک انتخاب شده اکثر پروتکل های پیشنهادی بر حسب بار ترافیک می باشد. بنابراین ما ضمن بررسیپروتکل های مسیریابی ترافیک گرا ) LBAR ، DLAR ، FDAR ، LARA و DSR ( به تحلیل کارایی این گونه پروتکل ها پرداخته و از نتایج شبیه سازی و مقایسه کارایی پروتکل ها، انتخاب بهترین پروتکل از میان پروتکل های بررسی شده از نقطه نظر این مقاله بوده و نشان می دهیم که پروتکل LBAR از نظر معیار نرخ تحویل بسته و میانگین تاخیر انتها به انتها، بهتر از سایر پروتکل ها عمل می کند.

Keywords:

MANET , پروتکل های مسیریابی , تعادل بار , بار ترافیک