آزیتا فراشی - استادیار / دانشگاه فردوسی
محمد سرباز - کارشناس ارشد تنوع زیستی، اداره کل حفاظت محیط زیست خراسان رضوی، ایران
علی خانی - دانشجوی کارشناسی ارشد ارزیابی محیط زیست، گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه اردکان یزد، ایران

چکیده استان خراسان رضوی از جمله زیستگاه­های مهم گونه زرده­بر (Vormela peregusna) در ایران  به­شمار می­آید.  در این مطالعه برای مدلسازی زیستگاه گونه زرده­بر از روش حداکثر آنتروپی (Maxent) استفاده شد. این روش یک رویکرد موثر برای پیش­بینی حضور گونه­ها بر اساس داده­های صرفا حضورگونه است. در این مطالعه با استفاده از ۲۵ نقطه حضور گونه در سطح استان، پیش بینی احتمال حضور گونه با میزان صحت ۸۹٪ انجام گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده احتمال حضور زرده­بر در مناطق شمالی و شمال­غربی استان دارای مطلوبیت بالاتری نسبت به مناطق دیگر بخصوص مناطق جنوب­شرقی بودند. بر اساس یافته­های این مطالعه ۶٪ از سطح کل استان برای زیست این گونه مناسب است. نتایج همچنین نشان دادند که مناطق مطلوب این گونه با جاده­های منطقه دارای هم­پوشانی بالایی هستند و علاوه بر جاده­ها با سکونتگاه­های انسانی نظیر شهرها و روستاها نیز ارتباط مثبتی دارند و مطابق با منحنی­های عکس العمل با دور شدن از این مناطق احتمال حضور این گونه نیز کاهش می­یابد و مناطق جنگلی و رودخانه­ها دارای تاثیر مثبت در افزایش مطلوبیت زیستگاه گونه هستند. باتوجه به اینکه عمده­ترین بخش تخریب­های محیط­زیستی متوجه زیستگاه­ها می باشد، بنابراین، تلاش در جهت شناخت و مدیریت صحیح آن­ها از اهمیت به سزایی برخوردار است.

زرده بر, Vormela peregusna, زیستگاه, Maxent, خراسان رضوی