نبی اله خیرآبادی - دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، ایران

تحقیق حاضر با هدف شناسایی و تعیین فراوانی صدف­های شکم پای اشغال شده توسط خرچنگ­های منزوی ناحیه جزر و مدی در هشت ایستگاه انتخابی در جنوب جزیره قشم و انجام گرفت. بدین منظور، نمونه برداری  از ایستگاه­های مورد نظر  در آذر ماه ۱۳۹۲ انجام پذیرفت. تعدادی از نمونه­ها به منظور شناسایی در اتانول ۷۰ درصد تثبیت و به آزمایشگاه انتقال یافتند. در این نمونه­برداری، تعداد ۶۰۵ نمونه خرچنگ منزوی مورد بررسی قرار گرفت. بر این اساس تعداد هشت گونه خرچنگ منزوی Clibanarius signatus، Clibanarius virescens، Diogenes avarus، Diogenes planimanus، Dardanus tinctor، Areopaguristes perspicax، Pagurus kulkarnii و Coenobita scaevola در ناحیه جزر و مدی جنوب این جزیره شناسایی شدند. نتایج نشان داد این گونه ها به ترتیب از ۲۸، ۱۷، ۲۴، ۱۰، ۴، ۱۸، ۴ و ۳ گونه صدف شکم پا به منظور حفاظت از بخش شکمی خود استفاده می­کنند. در مجموع نیز ۵۰ گونه صدف شکم پا، مورد استفاده این هشت گونه خرچنگ­ منزوی قرار گرفته بود. بیشترین صدف اشغال شده متعلق به خرچنگ منزوی C. signatus با ۲۸ گونه بود. صدف شکم پای Thais lacera با ۸۹/۱۳ درصد از کل صدف­های اشغال شده بیشترین میزان اشغال شدن را به خود اختصاص داد. در ایستگاه پنج (جنگل دست کاشت حرا) نیز بیشترین فراوانی خرچنگ­های منزوی و بیشترین تعداد صدف اشغال شده مشاهده شد.

خرچنگ منزوی, صدف شکم پایان, شناسایی, جزیره قشم, خلیج فارس