حاجی قلی کمی - ۴ استادیار، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه گلستان، ایران
هاجر دلاور شیدا جلالی - کارشناس ارشد، رسانه بر خط نخبگان جوان، ایران
حمید رضا جمالزاده - استادیار، گروه زیست شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن، تنکابن، ایران
غلامرضا حسینی خاله جیر - مربی، آزمایشگاه رفتار جانوری، گروه جانورشناسی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن، تنکابن، ایران .

چند­ریختی الگوی رنگ بیشتر ارثی و حاصل انتخاب است. بسیاری از گونه­ های دوزیستان بطور قابل­توجهی چند­ریختی الگوی پشتی یا رنگی نشان می­دهند، به همین دلیل یک سیستم عالی برای مطالعه سوالات مربوط به تکامل و حفظ چند­ریختی فراهم می­کنند. ۲۵ گونه از دوزیستان بی­دم معرفی شده­اند که در آنها چند­ریختی رنگی دیده شده­است و در این میان جنس (Pelophylax)-Rana  بیشتر­ین تنوع را دارد. در بیشتر دوزیستان بی­دم، چند­ریختی به واسطه حضور یا عدم حضور لکه در پشت بدن آنها ایجاد می­شود، که این تنوع رنگی می­تواند شامل پوست کل بدن یا بخشی از آن باشد. در این پژوهش برای مطالعه چند­ریختی قورباغه­مردابی Pelophylax ridibundus، تعداد ۲۰۰ نمونه، طی شش­ماه کار میدانی در منطقه نمونه­گیری (از فروردین تا شهریورماه سال ۱۳۹۱) از شش ایستگاه (آستانه­اشرفیه، لاهیجان، لنگرود، رودسر، املش و سیاهکل) در شرق استان گیلان با استفاده از تور دسته­بلند جمع­آوری و نمونه­ها بطور زنده به آزمایشگاه جانور­شناسی دانشگاه آزاد واحد تنکابن منتقل گردید. سپس ریخت­های مختلف و ویژگی­های آنها ثبت گردید. بر اساس تعداد و محل قرارگیری خال­ها، وجود و عدم وجود خط مهره­ای و نیز میزان رنگ سبز در سطح  پشتی بدن، ۲۵ ریخت شناسایی­شد، که این تنوع در ریخت می­تواند به دلیل عوامل اکولوژیکی، برای استتار از صیاد یا  برای صید کردن و یا به دلیل عوامل ژنتیکی باشد.

قورباغه مردابی, چندرنگی, استان گیلان