CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

مروری بر وضعیت زیستی، تهدیدهای جمعیت و مدیریت زیستگاه سمندر جویباری ایرانی Paradactylodon persicus در ایران

عنوان مقاله: مروری بر وضعیت زیستی، تهدیدهای جمعیت و مدیریت زیستگاه سمندر جویباری ایرانی Paradactylodon persicus در ایران
شناسه ملی مقاله: JR_EAB-11-4_002
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:

منا ایزدیان - گروه تنوع زیستی و ایمنی زیستی، پژوهشکده محیط زیست و توسعه پایدار، سازمان حفاظت محیط زیست، تهران، ایران
فرهاد حسینی طایفه - گروه تنوع زیستی و ایمنی زیستی، پژوهشکده محیط زیست و توسعه پایدار، سازمان حفاظت محیط زیست، تهران، ایران
صابر قاسمی - دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس، بندرعباس، ایران
سید قاسم قربان زاده زعفرانی - گروه تنوع زیستی و ایمنی زیستی، پژوهشکده محیط زیست و توسعه پایدار، سازمان حفاظت محیط زیست، تهران، ایران

خلاصه مقاله:
سمندر ایرانی (Persian Brook Salamander Paradactylodon persicus) یکی از خزانه های ژنتیکی منحصر به فرد دوزیستان ایران است که جنگل های هیرکانی شمال ایران آخرین حد پراکنش جنوب غربی آن در آسیا می باشد. تا سال ۲۰۱۹ دو گونه مجزا شامل سمندر ایرانی P. persicus در غرب و مرکز و سمندر گرگانی P. gorganensis در شرق هیرکانی معرفی شده بود ولی بر اساس داده های توالی یابی NGS و فیلوژنتیکی این سمندرها به گونه واحد سمندر ایرانی Paradactylodon persicus تعلق دارند. جمعیت شرقی در معرض انقراض (CR) و جمعیت مرکزی و غربی در معرض تهدید (NT) فهرست قرمز اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت (IUCN) قرار داشته و طرح ریزی برنامه های حفاظتی آن ضروری می باشد. این پژوهش بر اساس دستورالعمل پیشنهادی کارگروه بقاء گونه های اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت (IUCN/SSC)، به شناسایی تهدیدها و اقدام های مدیریتی در قالب برنامه های راهبردی حفاظت و مدیریت جمعیت سمندر ایرانی می پردازد. مهمترین تهدیدهای گونه شامل جمع آوری نمونه، حضور جانوران اهلی و وحشی، تخریب چشمه ها، کمبود منابع آبی (کم شدن جریان آب) و دسترسی آسان به زیستگاه می باشد. از مهم ترین راهبرهای حفاظت و مدیریت سمندر ایرانی می توان به ۱) شناسایی تهدیدها و ارائه راهکارهای کاهش اثرات هر تهدید بر گونه و زیستگاه، ۲) شناسایی زیستگاه های جدید، پایش جمعیت و ارزیابی وضعیت زیستگاه، ۳) انجام مطالعات علمی جنبه های مختلف زیستی و بوم شناختی و ایجاد پایگاه داده و ۴) ارتقاء سطح آگاهی ها، دانش و جلب مشارکت ذی نفعان در حفاظت از گونه و زیستگاه هستند.  نتایج این مطالعه در مدیریت زیستگاه و جمعیت سمندر ایرانی، کاهش اثرات تهدید، بازنگری برنامه های مدیریتی و توسعه حفاظت مشارکتی کاربرد خواهد داشت.

کلمات کلیدی:
سمندر ایرانی, غار شیرآباد, جنگل های هیرکانی, تهدیدهای زیستی, راهبردهای حفاظتی

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1852004/