CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

بررسی تاثیر محیط شرطی سلول های بنیادی مزانشیمی تیمارشده با DCA بر رفتارهای زیستی سلول های سرطان پستان

عنوان مقاله: بررسی تاثیر محیط شرطی سلول های بنیادی مزانشیمی تیمارشده با DCA بر رفتارهای زیستی سلول های سرطان پستان
شناسه ملی مقاله: JR_EAB-11-1_007
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:

نرگس طولابی - کارشناس ارشد، گروه علوم جانوری و زیست شناسی دریا، دانشکده علوم و فناوری زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
محمود تلخابی - استادیار، گروه علوم جانوری و زیست شناسی دریا، دانشکده علوم و فناوری زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران ایران
فتانه سام دلیری - کارشناس ارشد، گروه علوم جانوری و زیست شناسی دریا، دانشکده علوم و فناوری زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
فرنوش عطاری - استادیار، گروه علوم جانوری، دانشکده زیست شناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
لیلا تقی یار - استادیار، پژوهشگاه رویان، پژوهشکده زیست شناسی و فناوری سلول های بنیادی جهاد دانشگاهی، مرکز تحقیقات علوم سلولی و مولکولی، گروه سلول های بنیادی و زیست شناسی تکوینی، تهران، ایران

خلاصه مقاله:
سرطان نتیجه رشد بی رویه سلول های بدخیم است که توانایی گسترش به سایر اعضای بدن را دارند. دی­کلرواستات (DCA) به عنوان یک داروی جدید برای کنترل سرطان­های مختلف مورد توجه قرار گرفته است. همچنین اثرات سلول های بنیادی یا محیط شرطی (CM) این سلول ها در درمان یا کنترل برخی سرطان­ها نشان داده شده است. در این تحقیق ابتدا سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از چربی انسانی (h-ADMSCs) و سلول های سرطان پستان رده ۴T۱ با غلظت­های مختلف DCA تیمار شده و میزان زنده مانی آنها به وسیله تست MTT بررسی شد و غلظت­ ۱ میلی­مولار جهت جمع آوری CM انتخاب شد. h-ADMSCs با چهار گروه شامل گروه های فاقد FBS، با و بدون DCA (-FBS/±۱mM DCA) و گروه های حاوی ۵ درصد FBS، با و بدون DCA (+۵% FBS/±۱mM DCA) برای تهیه CM، تیمار شدند. سپس میزان زیستایی، پتانسیل کلونی زایی، پروفایل چرخه سلولی و میزان آپاپتوز سلول های ۴T۱ تیمارشده با CM بررسی شد. نتایج بررسی­ها نشان داد CM در گروه­ –FBS/+DCA نسبت به گروه –FBS/-DCA، به ترتیب باعث کاهش زنده­مانی (۰۵/۰P<) و افزایش تکثیر سلول های ۴T۱ می­شوند. همچنین CM گروه +۵% FBS/+DCA نسبت به گروه +۵% FBS/-DCA، قادر به افزایش زنده­مانی و تکثیر سلول های ۴T۱ می­باشند. همچنین CM گروه های چهارگانه مورد مطالعه، باعث تغییراتی در میزان آپاپتوز و پروفایل چرخه سلولی سلول های ۴T۱ شد. به نظر می­رسد که DCA با تاثیر بر ترکیبات CM سلول های بنیادی مزانشیمی، می­تواند باعث افزایش زنده مانی و تکثیر سلول های ۴T۱ سرطان پستان ­شود.

کلمات کلیدی:
تکثیر سلولی, چرخه سلولی, دی کلرواستات, سرطان پستان, سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از چربی, محیط شرطی, مورفولوژی

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1852020/