مهدی نوری - درون سازمانی

تا انتهای سال ۲۰۱۴ تعداد سازمان­های داوطلب پیشگیری از بروز جرم در حال فزونی بوده که تعداد آن ها به ۴۸.۰۰۰ سازمان با تعداد حدود ۲.۸ میلیون عضو رسید. هرچند آمار نشان می ­دهد اغلب این افراد مردانی بوده ­اند که در دهه هفتم زندگی خود به سر می ­برند. مولف از این برنامه پیشگیری از جرم حمایت می­ نماید که موجب افزوده شدن جوانب پیشگیری از فعالیت ­های روزمره در جوامع می ­شود. هدف از انجام این تحقیق بررسی این بود که آیا دو فعالیت انجام شده توسط برنامه "پلاس بوهان" می­ تواند موجب ایجاد تمایز بین دامنه داوطلبان پیشگیری از جرم شود یا خیر و این کار چه تاثیری می­ تواند بر فعالیت و دیدگاه آن ها بگذارد. نخستین کار افزودن یک جنبه پیشگیری از جرم به فعالیت باغبانی روزانه و دیگری افزودن پیاده روی و قدم زنی به آن بود. از داوطلبان خواسته شد به پرسشنامه ­های ارائه شده پاسخ دهند. نتایج آن نشان داد شهروندانی که قبلا نسبت به فعالیت­ های پیشگیری از جرائم بی­ تفاوت بودند در این فعالیت­ ها مشارکت داشتند. به طور ویژه، بسیاری از کارکنان اداری که در دهه سوم یا چهارم زندگی بودند در دومین فعالیت شرکت کردند. این نتایج حاکی از تاثیرگذاری برنامه "پلاس بوهان" در متمایز نمودن دامنه داوطلبان پیشگیری از جرائم و تغییر فعالیت و دیدگاه آن ها بود.

پیشگیری از جرم, مشارکت شهروندان, سرمایه اجتماعی