مهدیه کدخدااول - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی زلزله، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تهران
محمد خان محمدی - دانشیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تهران

سیستم های موجود در جوامع همواره در معرض رخداد پدیده زیانآور زلزله می باشند. رخداد توالی زلزله - پس لرزه، امری غیرقابل پیش بینی و اجتناب ناپذیر است . سازههای موجود خسارتدیده پس از رخداد زلزله وارد فرآیند تعمیر می شوند. پل ها که اصلی ترین و مهم ترین راه ارتباطی برای امدادرسانی و مدیریت پسابحران می باشند نیز از خسارت و تعمیر پس از وقوع بحران مستثنا نمی باشند. این پژوهش به بررسی چارچوبی برای توسعه منحنی شکنندگی پل ها در توالی فرآیند خسارت - تعمیر ناشی از توالی زلزله - پس لرزه می پردازد و در ادامه ، این چارچوب بر روی یک مدل پل بتن آرمه چهار دهانه پیادهسازی می شود. اقدامات متفاوت تعمیر، متناسب با حالات خرابی رخداده در زلزله با فرض انجام کامل تعمیر قبل از رخداد پس لرزه درنظر گرفته شده است که شامل جایگزینی بتن آسیب دیده در پوسته و هسته ، قطع و جایگزینی آرماتورهای کمانش کرده و استفاده از الیافهای کربنی برای بهبود محصورشدگی ستونها می باشد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که رویکردهای تعمیر در نظر گرفته شده رفتار سازه ای پل را در رخداد پس لرزه بهبود بخشیده است . همچنین بیشترین تاثیر در منحنی های شکنندگی سازه آسیب دیده تعمیرشده در ترازهای خرابی بالاتر مشاهده می شود.

منحنی شکنندگی ، خسارت، فرآیند تعمیر، پل ، توالی زلزله - پس لرزه.