سمانه غلام - دانشکده عمران دانشگاه علم و صنعت ایران
پدرام قادری - دانشکده عمران دانشگاه علم و صنعت ایران

در این مقاله به بررسی عملکرد و کارایی روش همگام سازی مجازی (VSM) در شناسایی سختی سازه های میان مرتبه در حالتی که اثرات غیرخطی هندسی سازه (اثرات تحلیل مرتبه دوم) نیز در تحلیل آنها لحاظ گردیده، پرداخته شده است . بدین منظور، ابتدا فرمول بندی مناسبی مبتنی بر بسط تیلور مرتبه دوم رابطه اویلر-برنولی در خمش ، برای در نظر گرفتن این اثرات پیشنهاد می گردد. سپس رکورد واقعی زلزله به مدل سازه اعمال شده و مقادیر واقعی پاسخ سازه، شامل سرعت و جابجایی در طبقات با در نظر گرفتن این اثرات در کاهش سختی آنها اندازه گیری می شود. در ادامه با استفاده از داده های اندازه گیری شده، یک سیستم مجاز ی با خصوصیات دینامیکی مشابه سیستم واقعی تعریف می گردد به طوری که با تنظیم پارامترهای داخلی روش VSM، پس از همگام شدن با سیستم واقعی ، مقادیر سختی به مقادیر واقعی حاصل از تحلیل مرتبه دوم همگرا شوند. بدین ترتیب این روش با واقعی تر کردن نتایج شناسایی سازه، امکان شناسایی آسیب و کنترل سازه را در زمان وقوع زلزله بصورت موثرتری فراهم می کند.

شناسایی سازه، سازه هوشمند، روش همگام سازی مجازی، رفتار غیرخطی هندسی