مصطفی کبودخانی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گرایش زلزله، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایرا ن
حمید بایسته - استادیار، گروه سازه و زلزله، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
محمدجواد حمیدیا - استادیار، گروه سازه و زلزله، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

اولین اقدام دولت ها و مهندسین پس از زمین لرزه ارزیابی سریع ساختمانهای آسیب دیده می باشد. از میان ساختمانهای موجود، ساختمانهای بتن مسلح غیرشکل پذیر به دلیل شکست برشی از اهمیت بالایی برای ارزیابی خرابی برخوردارند. این سازهها پس از زمین لرزه ترکخوردگی و خوردشدگی را تجربه می کنند. پژوهشگران و آئین نامه های بسیاری از مشخصات ترکخوردگی این سازهها برای ارزیابی خرابی بصری و دسته بندی سطح عملکردی ساختمان استفاده می کنند. یکی از پرکاربردترین مشخصات مربوط به ترکخوردگی میزان حداکثر عرض ترک می باشد. این مطالعه ، با استفاده از یک پایگاه داده آزمایشگاهی که شامل ۱۰ نمونه اتصال تیر به ستون بتن مسلح غیرشکل پذیر که ۴۳ سطح خرابی از آن در دسترس است قابلیت اطمینان و کفایت مولفه عرض ترک را برای ارزیابی پس از زلزله این سازهها بررسی می کند. با ارزیابی ماهیت رفت و برگشتی زمین لرزه و احتمال عدم تطابق حداکثر عرض ترک واقعی با حداکثر عرض ترک باقی مانده مشخص می شود که این مولفه دارای یک خطای ذاتی است . همچنین ، با ارزیابی نتایج آزمایشگاهی حاصل از بارگذاری چرخه ای، ارزیابی الگوی ترک و محاسبه ضریب تعیین نتیجه می شود که عرض ترک به تنهایی نمی تواند معرف میزان خرابی لرزه ای باشد و مشخصات سازه ای تاثیر بسیاری در این مشخصه دارند و عرض ترک یکسان بین دو نمونه نمی تواند معرف سطح خرابی یکسان باشد.

پایش سلامت سازه، ارزیابی بصری، ساختمان بتن مسلح ، اتصال تیر به ستون، عرض ترک.