نیلوفر سالمی - استادیار گروه مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی خوراسگان، اصفهان، ایرا ن
میلاد ایزدی - دانشجوی دکترا عمران، گرایش ژئوتکنیک، دانشگاه آزاد اسلامی خوراسگان، اصفهان، ایرا ن

در این مقاله عملکرد هیدرولیکی و ظرفیت خود ترمیمی آسترهای رسی ژئوتکستایل حاوی مقادیر مختلف نانو رس مورد بررسی قرار گرفته است . نانو خاک رس به عنوان جایگزین بخشی از بنتونیت استفاده شده است . برای مقایسه ، عملکرد هیدرولیکی و ظرفیت خود ترمیمی آسترهای رسی ژئوتکستایل معمولی (آسترهای رسی ژئوتکستایل بدون هیچ گونه افزودنی ) نیز به صورت تجربی مورد مطالعه قرار گرفته است . ابزار جدیدی برای ارزیابی ظرفیت خود ترمیمی نمونه های آسترهای ژئوتکستایل توسعه داده شد. حدود آتربرگ و شاخص تورم آزاد نمونه های رسی تمیز و اصلاحشده نیز اندازه گیری شد. نتایج تجربی نشان داد که نانو رس به طور قابل توجهی رسانایی هیدرولیکی آسترهای رسی ژئوتکستایل را کاهش می دهد. همچنین ظرفیت خود ترمیمی آسترهای خاکی ژئوتکستایل را بهبود می بخشد. شاخص تورم آزاد و محدودیت مایع نمونه های بنتونیت حاوی نانو رس به طور قابل توجهی بیشتر از نمونه های معمولی بود. می توان نتیجه گرفت که عوامل موثر بر شاخص تورم آزاد بنتونیت می تواند ظرفیت خود ترمیمی آسترهای رسی ژئوتکستایل را تغییر دهد. در این مطالعه ، نمونه حاوی ۱۵ درصد نانورس بهترین عملکرد را در هدایت هیدرولیکی و ظرفیت خود ترمیمی در بین تمامی نمونه ها نشان داد. در نهایت ، اثر گنجاندن نانو رس بر نفوذپذیری بنتونیت از طریق یک مدل تحلیلی با استفاده از نتایج اندازهگیری کشش سطحی نشان داده شده است .

آستر رسی ژئوتکستایل ، ساخت دفن زباله ، نانو کالی ، خود ترمیم شونده، عملکرد هیدرولیک