مهدی اکبری - تهران سیدخندان خ دبستان
سیدسپهر قاضی نوری - دانشگاه تربیت مدرس

اکتساب فناوری به عنوان ابزاری حیاتی درجهت دستیابی به مزیت رقابتی پایدار ازاهمیت روزافزونی درفرایند رشد سازمان ها برخوردار است اگرچه مرور ادبیات این حوزه ما را به روشهای مختلف اکتساب فناوری و برخی ازمعیارهای اثرگذار برفرایند انتخاب روشهای اکتساب تکنولوژی رهنمون می سازد اما بسیاری از سازمان ها و صنایع درایجاد یک ساختارمشخص و هدفمند که همه عوامل و جانب مختلف درتصمیم گیری صحیح تر درزمینه رویکردهای اکتساب فناوری را ملحوظ دارد ناکام مانده اند ازجمله دلایل این ناکامی برحسب مبانی کیفی جامع نبودن معیارها و خبرگان ارزیابی و کمی مناسب نبودن روش ارزیابی فرایند ارزیابی جهت شناسایی مناسب ترین روش کتساب فناوری درسازمان ها می باشد این مقاله به دنبال آن است تا با مرور ادبیات این حوزه و بهره گیری ازخبرگی مدیران و کارشناسان حوزه تکنولوژی درقالب روش دلفی فازی معیارها و زیرمعیارهای مناسب و با کیفیتی از ارزیابی پروژه های اکتساب فناوری بنگاه را تبیین نماید همچنین دراین بررسی نشان داده می شود که چگونه یک شرکت می تواند با کاربست تحلیل فازی درقالب روش شباهت به گزینه ایده ال FTOPSIS رویکردی منسجم ازتحلیل های کمی و کیفی ارزیابی رویکردهای اکتساب فناوری بنگاه را فراهم سازد.

فناوری، اکتساب فناوری، روش دلفی فازی، روش شباهت به گزینه ایده آل فازی، هلدینگ