پریا طاهری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی محی طزیست، دانشکده مهندسی عمران و محیطزیست،دانشگاه صنعتی امیرکبیر
سید محمدرضا علوی مقدم - عضو هیئت علمی )استاد(، دانشکده مهندسی عمران و محیطزیست، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
فرزاد پیاده - دانشجوی دکتری مهندسی محیطزیست، دپارتمان مهندسی و محاسبات، دانشگاه غرب لندن

امروزه، با توجه به تغییرات اقلیم و توسعه شهری، خطر وقوع سیلاب ناشی از روانابهای شهری افزایش یافته است . بنابراین ، ارزیابی و استفاده از انواع روشهای نوین جمع آوری روانابهای شهری، که اصطلاحا روشهای توسعه کم اثر نامیده می شوند، مورد توجه محققین قرار گرفته است . هدف از انجام پژوهش حاضر، مرور نظاممند تحقیقات انجام شده در خصوص ارزیابی پایداری روشهای نوین جمع آوری روانابهای شهری است . در این راستا، ابتدا با جست جوی کلمات کلیدی منتخب در پایگاه استنادی اسکوپوس، مقالات مرتبط با موضوع تحقیق شناسایی شدند. در گام بعد، با بررسی عنوان، چکیده و کلمات کلیدی، مقالات غربالگری شده و سپس ، از منظر سال انتشار، اعتبار مجلات، محل مطالعه موردی، نوع روش توسعه کم اثر و همچنین ابعاد لحاظ شده برای ارزیابی پایداری، مورد بررسی قرارگرفتند. نتایج نشانداد که تقریبا ۸۰ % از مقالات پس از سال ۲۰۱۸ میلادی و بیش از ۸۵ % مقالات در معتبرترین مجلات به چاپ رسیدهاند. تمامی مقالات برای ارزیابی پایداری، حداقل یک بعد هیدرولوژیکی را درنظر گرفته اند، که در بین آنها، حدود ۳۰ % از مقالات، ۴ بعد هیدرولوژیکی ، محیط زیستی ، اقتصادی و اجتماعی را به منظور ارزیابی پایداری لحاظ نموده اند.

روانابهای شهری، سیلاب شهری، روشهای توسعه کم اثر، ارزیابی پایداری